Παρά την αισιοδοξία που καλλιεργεί για ευνόητους λόγους η κυβέρνηση στο εσωτερικό της χώρας η εξέλιξη των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές δεν προοιωνίζεται θετική κατάληξη.
Kαθοριστική είναι από κάθε άποψη η διήμερη σύσκεψη του EuroworkingGroup της 8ης και 9ης Απριλίου. Καθώς η απόσταση μεταξύ της κυβέρνησης και των εκπροσώπων των δανειστών παραμένει μεγάλη, μία συμφωνία που θα απελευθέρωνε το σύνολο της δόσης των 7,2 δισ. θεωρείται από δύσκολη εώς αδύνατη.
Αντίθετα κερδίζει έδαφος το σενάριο της τμηματικής συμφωνίας και αντίστοιχα ααποδέσμευση της χρηματοδότησης που θα εξασφαλίζει κάλυψη μόνο στοιχειωδώς των αναγκών της ελληνικής οικονομίας ώστε να μην υπάρξει πιστωτικό γεγονός και παράταση των διαπραγματεύσεων μέχρι τον Ιούνιο για μία συνολική λύση για το ελληνικό θέμα. Αυτό σημαίνει ότι η θηλιά παραμένει στο λαιμό της ελληνικής οικονομίας ή ότι θα παίρνει ανάσσες από τον αναπνευστήρα που θα ελέγχουν οι δανειστές διατηρώντας αυξημένη παράλληλα την πίεση για υποχωρήσεις.
Για τα μεν άμεσα προβλήματα ρευστότητας η κυβέρνηση προειδοποιεί τους δανειστές ότι σε περίπτωση που υπάρξει δίλημμα θα προτιμήσει να καλύψει τις υποχρεώσεις σε μισθούς και συντάξεις παρά την αποπληρωμή χρεών. Η κυβέρνηση ήδη δείχνει να μετακινείται από τον έντιμο στον επώδυνο συμβιβασμό προκειμένου να παραμείνει η χώρα στην ζώνη του ευρώ ωστόσο διαμηνύει ότι οι υποχωρήσεις έχουν όριο και ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές τόσο στα εργασιακά και στο ασφαλιστικό όσο και στις ιδιωτικοποιήσεις και στην αύξηση της φορολογίας.
Ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας φέρεται να έχει πει ότι δεν θα κάνει τις υποχωρήσεις που έκανε ο προκάτοχός του. Παράλληλα υπάρχει και η πίεση που ασκεί η αριστερή πτέρυγα του κόμματος να υλοποιήσει η κυβέρνηση το πρόγραμμά της. Είναι ενδεικτικές οι συνεχείς δηλώσεις του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη ότι “δεν θα υποκύψουμε στους εκβιασμούς των δανειστών”.
Ενώ όμως θεωρείται βέβαιο ότι οι αντιδράσεις από το εσωτερικό του κόμματος μπορούν να ξεπεραστούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και να προχωρήσει ακόμη και ένας δύσκολος συμβιβασμός κυβερνητικά στελέχη αναφέρουν ότι ο κ. Τσίπρας δεν θα γίνει Σαμαράς ή Παπανδρέου. Στο πλαίσιο αυτό αρχίζουν και διαμορφώνονται σενάρια εκλογών είτε άμεσα, αν δεν προκύψει συμφωνία στο EuroworkingGroup ώστε να αποκατασταθεί η ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας, είτε με ορίζονται τον προσεχή Ιούνιο οπότε θα έχει διαφανεί το πλαίσιο της συνολικής συμφωνίας μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών.
Τα σενάρια των εκλογών προετοιμάζουν το κλίμα στο εσωτερικό της χώρας ενώ παράλληλα λειτουργούν ως προειδοποίηση προς τους δανειστές να μην επιμείνουν σε απαιτήσεις που παραβιάζουν τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης. Το Μέγαρο Μαξίμου εξακολουθεί να ξεκινά από την αξιωματική αντίληψη ότι Βερολίνο και Βρυξέλλες δεν επιθυμούν έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη ότι αυτό που επιδιώκουν είναι να ταπεινώσουν την ελληνική κυβέρνηση ώστε να διατηρήσουν τα προσχήματα και στο δικό τους κοινό και γι αυτό την κρίσιμη στιγμή θα υπάρξει λύση έστω και με πολιτική παρέμβαση.
Το ερώτημα ποια είναι η κρίσιμη στιγμή απαντάται από μόνο του: όταν θα πρέπει η χώρα να πληρώσει υποχρεώσεις και δεν θα διαθέτει χρήματα και θα βρεθεί εκ των πραγμάτων αντιμέτωπη με το πιστωτικό γεγονός. Μέχρι τώρα οι δανειστές δεν υποχώρησαν ωστόσο γνώριζαν ότι η ελληνική οικονομία είχε περιθώρια έστω και “σκουπίζοντας” ότι διαθέσιμα ποσά υπήρχαν σε φορείς και οργανισμούς του δημοσίου. Καθώς τα περιθώρια εξαντλήθηκαν η στιγμή της αλήθειας πλησιάζει.
Protothema.gr
