Η ανθρώπινη ζωή δεν κοστολογείται. Δεν πουλιέται και δεν αγοράζεται επισημαίνει σε συνέντευξη του στις 23 Μαρτίου, στον ΕΥΡΙΠΟ 90fm με αφορμή την εβδομάδα της Οδικής Ασφάλειας , ο χειρουργός –Ορθοπεδικός Νικηφόρος Στάικος έχοντας δώσει πολλές μάχες και στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας με τους συναδέλφους του, για να κρατήσουν στη ζωή πολυτραυματίες, μετά από ένα σοβαρό τροχαίο.

Ο ίδιος όταν έρχεται σε επαφή με νέους ανθρώπους που πέφτουν θύματα «αθώων» τροχαίων ατυχημάτων επισημαίνει όλα όσα πρέπει να γνωρίζουν για την πρόληψη με την ευχή …Να μην ξαναβρεθούν στα ΤΕΠ για αντίστοιχα ή πιο σοβαρά περιστατικά. Ο ίδιος επισημαίνει ό,τι για πολλούς μπορεί να καταντά πολλές φορές γραφικός , όμως αρκετοί είναι εκείνοι που προβληματίζονται και αλλάζουν οδηγική συμπεριφορά ακόμα και μετά από ένα ελαφρύ τραυματισμό σε τροχαίο.

Συνέντευξη στην Έφη Ντίνη

Το θέμα της πρόληψης είναι αυτό που επισημαίνετε κάθε φορά που κάποιο περιστατικό φτάνει στα χέρια σας, στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας. Πόσο αυτό αγγίζει τον κόσμο;

Να σας ευχαριστήσω αρχικά για την πρόσκληση-πρόκληση της σημερινής συνέντευξης. Να ευχαριστήσω επίσης το Διοικητή του Νοσοκομείου τον κ. Τζαφέρο, για την άδεια αλλά και τον Συντονιστή της Κλινικής τον κ. Πεκόπουλο, ο οποίος με μεγάλη χαρά με προέτρεψε να έρθω να μιλήσω για την πρόληψη.

Διότι αυτά που πραγματικά αντιμετωπίζει το Νοσοκομείο της Χαλκίδας, ως αποδέκτης όλου του Νομού σχεδόν, είναι ορισμένες φορές δυσανάλογα των μεγεθών ενός Νοσοκομείου. Ίσως και ένα μεγάλο τριτοβάθμιο Νοσοκομείο των Αθηνών να μην μπορούσε να αντιμετωπίσει το τραύμα του Νομού της Εύβοιας.

Όταν έρχεται ο ασθενής, ο πολυτραυματίας, ο πολυκαταγματίας, στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών είναι λίγο αργά. Καλό θα ήταν να μη έφτανε εκεί. Εκεί είναι και το κομμάτι της πρόληψης… Θα μιλήσω πολύ λίγο όμως, για το κομμάτι της γρήγορης μετάβασης στον κοντινότερο υγειονομικό σχηματισμό που είναι πάρα πολύ σημαντικό σε αυτό το Νομό. Πραγματικά στη «χρυσή» ώρα, μεταφέρεται ο πολυτραυματίας με το ΕΚΑΒ, τα ασθενοφόρα στην κοντινή υγειονομική δομή και αυτό είναι πολύ σημαντικό για την έκβασή του.

Μετά από ένα σοβαρό τροχαίο, ο χρόνος για τον πολυτραυματία μετρά αντίστροφα. Σας έχω ακούσει όμως πολλές φορές, φτάνοντας στο νοσοκομεία της Χαλκίδας πιο ελαφριά περιστατικά να μιλάτε διαρκώς για πρόληψη. Που στοχεύετε;

Στους minimum τραυματισμούς, αν και μπορείς να παρεξηγηθείς, έχω ένα στόχο. Έχω ένα στόχο για την επόμενη φορά κα Ντίνη. Και ο στόχος είναι να μην ξαναγίνει ο ίδιος τραυματισμός. Επομένως, να γλυτώσω τον ασθενή που μπορεί εκείνη τη στιγμή να έχει ένα ήπιο τραύμα από το επόμενο τροχαίο που μπορεί να είναι χειρότερο. Και πραγματικά σε ορισμένους αυτά που λέω μένουν στο μυαλό τους. Μία πόλη σαν τη Χαλκίδα κάθε τρία χρόνια χάνεται στα τροχαία. Δεν πεθαίνουν όλοι. Αλλά φανταστείτε ό,τι από τους πολύ σοβαρούς τραυματίες έχουμε αναπηρίες.

Αιτία των ατυχημάτων, γιατρέ;

Η κατανάλωση αλκοόλ και ουσιών αιτίες σημαντικών τροχαίων ατυχημάτων. Όπως επίσης δυστυχώς και αυτό αφορά συγκεκριμένη επαγγελματική ομάδα δικυκλιστών που σημειώνουν παραβάσεις όπως ανάποδη πορεία και αντίθετη πορεία. Και είναι θανατηφόρα τα ατυχήματα σε αυτές τις περιπτώσεις στο 60% ή σημειώνονται αναπηρίες. Επίσης, είναι πάρα πολλά τα ατυχήματα που σημειώνονται σε μεγάλες ηλικίες λόγω φυσικά αντανακλαστικών. Λόγω απροσεξίας. Λόγω του ό,τι δε βλέπω καλά γιατρέ…Δεν ακούω καλά γιατρέ…

Σε ό,τι αφορά το «κακό» οδικό δίκτυο;

Εμείς εδώ στη Χαλκίδα προσπαθούμε καθημερινά. Και θέλω να το τονίσω αυτό διότι πολύ κόσμος δε γνωρίζει. Τα τροχαία ατυχήματα που συμβαίνουνε στην ευρύτερη περιοχή της Εύβοιας καθημερινά, είναι συνήθως πάνω από 10. Δεν είναι φυσικά όλα σοβαρά. Όμως ανά τρεις με τέσσερις μέρες έχουμε ένα πολύ σοβαρό τροχαίο.

Εγώ δε συμφωνώ για το «κακό» οδικό δίκτυο διότι είμαι Ευβοιώτης, εγώ μπορεί να μην είμαι…Τον έκανα μία φορά το δρόμο. Τον έκανα δεύτερη φορά. Άρα γνωρίζω με τι δρόμο έχω να κάνω. Γνωρίζω την αντιμετώπιση που πρέπει να έχω. Και αν φτάσω για παράδειγμα στην Κύμη, ένα τέταρτο αργότερα σε τι θα ωφελήσει; Θα χάσω κάτι;

Αναφερθήκατε σε μία επαγγελματική κατηγορία που φαίνεται ό,τι έχετε συχνά περιστατικά στο νοσοκομείο; Ποια είναι αυτή και τι σας κάνει να το επισημαίνετε;

Εμείς ως γιατροί, δε θέλουμε να πάθει κανείς κάτι. Επομένως, είναι γεγονός ό,τι προβληματίζομαι πάρα πολύ με τους νέους ανθρώπους. Διότι δε μπορείς να πεις ό,τι δεν είναι επικοινωνιακά αναρτημένο παντού το «δε μεθάω, οδηγώ», «μεθάω, δεν οδηγώ». Είναι παντού και το ξέρουν όλοι. Δεν μπορεί να πει κανείς ό,τι δεν ξέρουμε ότι δεν πρέπει να σταματάμε στο stop.

Δεν μπορεί κανείς να πει, και αναφέρομαι στην «επαγγελματική κατηγορία των delivery». Γνωρίζουμε τις συνθήκες, ό,τι θέλουμε τον καφέ ζεστό και το φαγητό. Όμως, θέλουμε να έρθει. Δεν θέλουμε να μας έρθετε εσείς κομμάτια.

Κάθε βδομάδα, ένας συγκεκριμένος δικυκλιστής είναι στα επείγοντα, συνήθως με κάτι σπασμένο και στην καλύτερη περίπτωση κάποιο άκρο. Τα περισσότερα τροχαία γίνονται μέσα στην πόλη και μάλιστα κοντά στον τόπο διαμονής. Και σημειώνονται σε μικρούς δρόμους.

Όταν ήρθατε στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας περιμένατε ό,τι θα είναι έτσι τα πράγματα;

Δεν περίμενα να έχει τόσο τραύμα η περιοχή. Από τα στατιστικά είναι στην πρώτη δεκάδα πανελληνίως. Σίγουρα δεν μπορούμε να κρατήσουμε όλα τα περιστατικά γιατί δεν έχουμε και όλες τις ειδικότητες. Όμως το παλεύουμε! Στο κομμάτι της γρήγορης σταθεροποίησης του ασθενούς. Το να διαφύγει το θάνατο και τη «χρυσή» ώρα που θα αποφασίσουμε αν θα κρατήσουμε εμείς το περιστατικό και να ολοκληρώσουμε και τη θεραπεία του ή να τον διακομίσουμε, σε αυτά είμαστε σε πολύ καλό επίπεδο. Ευελπιστώ ό,τι όταν θα πάμε στο νέο νοσοκομείο τα πράγματα θα είναι ακόμη καλύτερες οι συνθήκες και το προσωπικό αλλά και τα μέσα. Ώστε να μπορέσουμε να κρατήσουμε πολλά περισσότερα περιστατικά και οι πολίτες να αισθάνονται ακόμη πιο ασφαλείς.

Τι γίνεται με τη φάση της αποκατάστασης μετά από ένα σοβαρό τροχαίο;

Η αποκατάσταση δεν είναι εύκολο πράγμα. Ειδικά μετά από 6μηνο ή 9μηνο στους νέους ανθρώπους ή πάνω στο χρόνο. Έρχονται όμως πάρα πολλοί και λένε άλλαξα οδηγική συμπεριφορά. Είχα και ο ίδιος μία δυσάρεστη εμπειρία. Είχα ένα τροχαίο μετά από εφημερία παραμονή Πρωτοχρονιάς πηγαίνοντας σε μία γιορτή συγγενικού μου προσώπου. Μετά από αυτό, μετά από εφημερία δεν πάω πουθενά. Τι θέλω να πω. Αλλάζεις πραγματικά και βελτιώνεσαι.

Παρακαλώ, κυρίως τους νέους ανθρώπους που είναι το μέλλον γιατί σε μεγαλύτερες ηλικίες δεν αλλάζει εύκολα η νοοτροπία. Οι νέοι άνθρωποι που αποτελούν το μέλλον της Χώρας δε μπορούμε να έχουμε κάθε μέρα ή κάθε χρόνο ένα πόλεμο με τους Τούρκους. Και να χάνουμε 30.000 κόσμο. Αυτός είναι πόλεμος. Ο πόλεμος της ασφάλτου. Εγώ επιμένω στην αγωγή. Στη νοοτροπία και χαίρομαι που άκουσα τον Υπουργό που είπε ό,τι μπαίνει μάθημα στα σχολεία για την Οδική Ασφάλεια.

Θα ήθελα να κλείσουμε με ένα περιστατικό που πραγματικά έχει «σημαδέψει» την μέχρι τώρα σταδιοδρομία σας στην ιατρική. Τι σας έχει μείνει τόσο βαθιά χαραγμένο στη μνήμη σας;

Είναι πάρα πολλά τα περιστατικά τα οποία έχεις να αντιμετωπίσεις και λες, ίσως να μην τα καταφέρουμε. Από τα πιο σημαντικά περιστατικά που μου έχουν συμβεί, όχι όμως στη Χαλκίδα, σε ένα παιδάκι ενός έτους. Το οποίο εξφενδονίστηκε σε τροχαίο έξω από το αυτοκίνητο περίπου στα 50 μέτρα εκτός. Δεν το είχαν στο καρεκλάκι με αποτέλεσμα να μας το φέρει το ΕΚΑΒ στα χέρια. Δε θα ξεχάσω τα μάτια του εκείνη τη στιγμή. Δεν έζησε. Έζησαν όμως οι γονείς του…

Ακούστε όλη τη συνέντευξη του Χειρουργού –Ορθοπεδικού Νικηφόρου Στάικου εδώ:

«Καλό είναι να μη γινόμαστε γιατροί μόνοι μας…» επισημαίνει σε συνέντευξή του στον ΕΥΡΙΠΟ 90fm και στη δημοσιογράφο Έφη Ντίνη, ο γιατρός του Περιφερειακού Ιατρείου Αυλωναρίου, Γιώργος Ζέρβας.

Ο Επιμελητής Β Γενικής Ιατρικής Γιώργος Ζέρβας, αναφερόμενος την Παρασκευή 16 Μαρτίου στο θέμα των εποχικών ιώσεων που ταλαιπωρούν μικρούς και μεγάλους ξεκαθαρίζει ό,τι δε θα πρέπει να επικρατεί πανικός, όπως επίσης και πως δεν θα πρέπει ο ασθενής να κάνει αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών χωρίς τη συνταγή γιατρού, αγοράζοντας από μόνος του αντιβιοτικά από τα φαρμακεία.

Τονίζει δε, ό,τι πολλές ιώσεις αντιμετωπίζονται χωρίς αντιβίωση. Και θεωρεί πολύ σημαντική την πρόληψη, προτρέποντας να κάνουν το εμβόλιο εκτός από τους ηλικιωμένους και όσοι έρχονται σε συνεχή επαφή με κόσμο.

Ο κ. Ζέρβας μας συμβουλεύει για το πώς αντιμετωπίζουμε τις αλλεργίες που μας ταλαιπωρούν…

Συνέντευξη στην Έφη Ντίνη

Μικροί και μεγάλοι ταλαιπωρούνται από τις εποχικές ιώσεις αυτή την περίοδο;

Μετά από μία χειμερινή περίοδο όπου φέτος η νοσηρότητα κυμάνθηκε σε πολύ χαμηλά επίπεδα μπορούμε να πούμε για την εποχή, οι τελευταίες εβδομάδες είναι πραγματικά πάρα πολύ δύσκολες για όλο τον πληθυσμό. Ιδιαίτερα, ταλαιπωρούνται άτομα με χρόνιες νόσους, ηλικιωμένοι και τα μικρά παιδάκια.

Κάθε ηλικία χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση;

Δε χρειάζεται πανικός! Το πρόβλημα κυρίως έγκειται στα μικρά παιδιά, στα βρέφη και σε ανθρώπους που πάσχουν από χρόνιες νόσους όπως αναπνευστικά προβλήματα, άνθρωποι που πάσχουν από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, από άσθμα, από ζαχαρώδη διαβήτη και διάφορα άλλα καρδιοαγγειακά προβλήματα.

Εκεί πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία και ιδιαίτερη προσοχή. Τα υπόλοιπα περιστατικά είναι κυρίως περιστατικά που προβάλουν το ανώτερο- κατώτερο αναπνευστικό και το πεπτικό μας σύστημα με τις ιογενείς γαστρεντερίτιδες, με έμετούς και με διάρροιες οι οποίες είναι ιδιαίτερα συχνές τις τελευταίες μέρες.

Τα περισσότερα περιστατικά απ΄ ό,τι σας είπα δε χρειάζονται τη βοήθεια κάποιου ειδικευμένου, κάποιου γιατρού μπορούν να αντιμετωπιστούν από τους γονείς και από εμάς τους ίδιους, στο σπίτι.

Με αντιπυρετικά, δηλαδή;

Κυρίως η θεραπεία είναι συμπωματική. Αντιπυρετικά. Βοηθάμε λίγο με αποσυμφορητικά για την απόφραξη της μύτης και με κάποια αντιβηχικά σιρόπια.

Ποιά είναι γιατρέ τα συμπτώματα των εποχικών ιώσεων είτε πρόκειται για γαστρεντερίτιδες ή έχουν να κάνουν με το αναπνευστικό σύστημα;

Ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες, η γαστρεντερίτιδα έχει κάνει πολύ συχνή την εμφάνισή της. Ξεκινάμε με μία ναυτία τις πρώτες μέρες η οποία μπορεί να συνοδεύεται από μια δεκατική πυρετική κίνηση, δηλαδή δέκατα όπως λέμε. Ένα τριανταεφτά, 37,1 μπορεί να φτάσει κάποιος.

Το 37,1 και 37,5 ισχύει και για τις γυναίκες;

Ναι. Ισχύει για όλους. Στη συνέχεια προχωρούμε σε έμετους και σε διάρροιες. Εκεί πρέπει να δώσουμε λίγο σημασία. Αν αυτό εμμένει και περνάει τις 2-3 μέρες τότε πρέπει να ζητήσουμε άμεσα τη βοήθεια κάποιου ειδικού και να προχωρήσουμε σε θεραπευτική αγωγή.

Ιδιαίτερα αν κάποιος έχει κάποιο από τα προηγούμενα χρόνια νοσήματα, η αναζήτηση της ιατρικής βοήθειας πρέπει να είναι άμεση από τα πρώτα 24ωρα. Με το που θα ξεκινήσουν τα πρώτα συμπτώματα.

Να μας πείτε λίγο και για τις ιώσεις που σχετίζονται με το αναπνευστικό;

Σε ό,τι αφορά στη λοίμωξη αναπνευστικού, αυτό το οποίο βλέπουμε τις τελευταίες μέρες είναι το κοινό κρυολόγημα όπως λέμε, το οποίο ξεκινάει και αυτό την εμφάνισή του με μία πυρετική κίνηση η οποία η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι 38 βαθμούς.

Δε χρειάζεται να ανησυχούμε. Ούτε να μας πιάνει κάποιος πανικός. Ο πυρετός είναι μία άμυνα που έχει ο οργανισμός , έτσι ώστε να καταπολεμήσει όλους αυτούς τους ιούς.

Αυτό που θα πρέπει να μας ανησυχήσει και εμάς αλλά και τους γονείς για τους μικρούς μας φίλους, θα είναι αν εμμένει ο πυρετός πάνω από 3-4 μέρες. Αν ο πυρετός αυτός ξεπερνάει τους 38 βαθμούς και φτάνει μέχρι 40. Και δεν πέφτει ο πυρετός μετά από τη χρήση αντιπυρετικών.

Εκεί θα πρέπει τότε να αναζητηθεί από τον οικογενειακό γιατρό ή τον παιδίατρο της οικογένειας, άμεση βοήθεια και να ξεκινήσει αμέσως κάποια θεραπευτική αγωγή.

Κινδυνεύει κάποιος αν δεν προσέξει να καταλήξει στο Νοσοκομείο;

Ένας υγιής άνθρωπος, ο οποίος δεν έχει άλλα συνοδά νοσήματα, δεν αντιμετωπίζει κάτι το ιδιαίτερο. Με απλά αντιβηχικά, πίνοντας πάρα πολλά υγρά. Παίρνοντας κάποια αντιπυρετικά δεν θα έχει ιδιαίτερο πρόβλημα. Εκτός αν στην πορεία εμφανίζεται κάποιος έντονος βήχας και ο πυρετός δεν πέφτει, παρόλο που χρησιμοποιούμε τα αντιπυρετικά ή εμφανίζεται δύσπνοια.

Στην περίπτωση της δύσπνοιας ακόμη και αν δεν υπάρχουν άλλα συνοδά προβλήματα πρέπει αμέσως να αναζητηθεί ιατρική βοήθεια εκεί. Και μπορεί να χρειαστεί η χορήγηση κάποιων αντιβιοτικών ή εισπνεόμενων νεότερης γενιάς σκευασμάτων, τα οποία βοηθούν άμεσα.

Τώρα, στις ηλικίες που είναι μεγάλες. Πάνω από 70 ετών ή σε παιδιά τα οποία είναι πάρα πολύ μικρά. Κυρίως στα βρέφη ή ανθρώπους που πάσχουν από χρόνια νοσήματα. Εκεί καλό θα είναι ο οικογενειακός γιατρός να επέμβει από την πρώτη μέρα.

Δηλαδή, να αναζητηθεί άμεσα ιατρική βοήθεια. Να γίνει άμεσα κάποια ιατρική εκτίμηση και αν χρειαστεί να δοθεί η ανάλογη θεραπευτική αγωγή.

Τι γίνεται με το εμβόλιο κατά της γρίπης;

Εκεί θέλω να σταθώ τώρα. Ό,τι περισσότερη σημασία πρέπει να δώσουμε στην πρόληψη. Δηλαδή, όπως προανέφερα όλες αυτές οι ευπαθείς ομάδες πρέπει να έχουν ήδη εμβολιασθεί από τους πρώτους μήνες του φθινοπώρου.

Μόνο οι ευπαθείς ομάδες, γιατρέ;

Όσοι είναι πάνω από 60 ετών, μπορούν να εμβολιαστούν. Όσοι δουλεύουν στο χώρο της υγείας, οι επαγγελματίες υγείας. Όσοι δουλεύουν σε χώρους που έχουν μεγάλη συνάθροιση πληθυσμού. Οι άνθρωποι οι οποίοι δουλεύουν σε σχολεία. Οι εκπαιδευτικοί, οι καθηγητές, οι νηπιαγωγοί που έρχονται καθημερινά σε επαφή και οι δάσκαλοι με μικρά παιδιά. Αυτοί μπορούν να εμβολιασθούν. Αυτό το εμβόλιο πρέπει να γίνει στο τέλος Σεπτεμβρίου.

Είναι μία δόση;

Συνήθως έχουμε μία δόση. Εκτός αν υπάρχουν κάποια σοβαρά προβλήματα. Δηλαδή, ασθενείς που πάσχουν από σοβαρά καρδιοαναπνευστικά προβλήματα. Εκεί έχουμε και μία επαναληπτική δόση που γίνεται το πρώτο δεκαήμερο συνήθως του Μαρτίου.

Εδώ επίσης θα πρέπει να σας επισημάνω ό,τι και άνθρωποι οι οποίοι έχουν στο σπίτι τους κάποιο βρέφος ή προσέχουν κάποια μικρά παιδάκια, όπως οι παππούδες, οι γιαγιάδες. Ακόμη και αν δεν είναι 60 ετών καλό θα είναι εμβολιασθούν, έτσι ώστε να προστατεύσουμε και τον ευπαθή πληθυσμό.

Παρατηρείται το φαινόμενο εκεί που είσαι καλά μετά από μία ίωση να υποτροπιάσει. Τί κάνουμε σε αυτή την περίπτωση;

Αυτό είναι κάτι το οποίο το βλέπουμε φέτος. Είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του Η2Ν2. Είναι ένας ιός αυτός ο οποίος υπάρχει στο πολυδύναμο το εμβόλιο το οποίο έχει εφοδιαστεί και η Χώρα μας από πολύ νωρίς.

Ένα από τα χαρακτηριστικά αυτής της ιογενής λοίμωξης είναι ό,τι ενώ νομίζουμε ό,τι όλα έχουν περάσει, ο πυρετός έχει πέσει εντελώς, έχουμε επανέλθει κανονικά στις δραστηριότητές μας. Δυστυχώς, έχουμε πάλι μία υποτροπή η οποία μπορεί να είναι χειρότερη από την πρώτη φορά. Εκεί δεν πρέπει να εφησυχάσουμε.

Εκεί πρέπει να ζητήσουμε ιατρική βοήθεια. Να γίνει μία κλινική εξέταση από τον οικογενειακό μας γιατρό και αυτός στη συνέχεια, αν χρειαστεί θα μας υποδείξει και κάποιες άλλες κλινικό- εργαστηριακές εξετάσεις

Καλό είναι να μη γινόμαστε γιατροί μόνοι μας… Είναι πάρα πολύ συχνό το φαινόμενο. Δυστυχώς, μόνο στην Ελλάδα το βλέπουμε αυτό. Να πηγαίνουν στο φαρμακείο και να αγοράζουν αντιβιώσεις.

Αυτό είναι έγκλημα που γίνεται στη Χώρα μας. Έχουν καταλήξει τα αντιβιοτικά να πωλούνται λες και αγοράζουμε γιαούρτια ή χυμούς από ένα σούπερ μαρκετ. Δεν είναι έτσι.

Και βέβαια να επισημάνουμε ό,τι αν υποτροπιάσει δεν παίρνουμε την ίδια αντιβίωση μέσα σε ένα μήνα. Έτσι δεν είναι γιατρέ;

Θα χρειαστεί κάποια άλλη αντιβίωση. Αλλά σας λέω ό,τι τις περισσότερες φορές δεν είναι απαραίτητη η χρήση αντιβίωσης. Η αντιβίωση δε μας προστατεύει από ιογενείς λοιμώξεις. Με το να καταναλώνουμε έτσι άσκοπα αντιβιοτικά αυτό το οποίο κάνουμε είναι όλοι αυτοί οι μικροοργανισμοί οι οποίοι υπάρχουν στο περιβάλλον, να γίνονται ανθεκτικοί και όταν θα χρειαστεί πραγματικά η χορήγηση κάποιας αντιβίωσης για κάποιο σοβαρό νόσημα που θα προκύψει. Θα είμαστε ανθεκτικοί και δε θα μπορέσουμε να λάβουμε την κατάλληλη θεραπεία.

Από δω και πέρα όμως εκτός από τις ιώσεις έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τις αλλεργίες. Τί γίνεται;

Ήδη βρισκόμαστε στο πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου. Η μεταφερόμενη σκόνη η οποία έχει έρθει τις τελευταίες μέρες από την Αφρική έχει δημιουργήσει πάρα πολλά προβλήματα. Εκτός από τα αναπνευστικά προβλήματα, τα οποία τα βλέπουμε κάθε χρόνο, είναι και από μόνη της αλλεργιογόνος παράγοντας. Η έντονη ανθοφορία. Παρατηρείται πάρα πολύ συχνά βήχας, ο οποίος έχει αλλεργική προέλευση, συνήθως.

Είναι πάρα πολύ συχνό το φαινόμενο της αλλεργικής επιπεφυκίτιδας. Και έχουμε και την αλλεργική ρινίτιδα η οποία κυρίως παρατηρείται σε όλες τις ηλικίες και ταλαιπωρεί όλους τους ανθρώπους αυτές τις μέρες.

Και τι κάνουμε;

Εδώ το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, εννοείται πως δε χρησιμοποιούμε αντιβιοτικά. Γιατί υπάρχει και εδώ η αντίληψη ό,τι έχω απλώς ένα συνάχι, έχω λίγο βήχα. Τρέχω στο φαρμακείο να πάρω μία αντιβίωση. Όχι. Αυτό δεν είναι σωστό.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ξεκινήσουμε με μία χρήση αντιισταμινικών. Το xozal, το aerius, το zirtek, είναι ιδιαίτερα γνωστά σε όλους. Λαμβάνουμε αυτή την αγωγή, συνήθως παίρνοντας ένα χάπι το βράδυ.

Πότε αντιλαμβάνεται κάποιος ό,τι πρόκειται για αλλεργία και όχι για κάποια ίωση για παράδειγμα;

Τα συμπτώματα της αλλεργίας είναι πολύ πιο έντονα. Εκτός από τη ρινική συμφόρηση, έχουμε έναν έντονο κνησμό στα μάτια μας με φαγούρα. Εμφανίζονται και άλλα συμπτώματα. Μπορούν να εμφανιστούν διάφορα εξανθήματα στο σώμα μας. Εκεί δε χρειάζεται πάλι να πανικοβληθούμε.

Θα ζητήσουμε αμέσως τη συμβουλή από κάποιο γιατρό. Για να βρεθεί κάποιος, πού είναι αλλεργικός πρέπει να γίνει το λεγόμενο αλλεργικό τεστ. Είναι μία δερματοαντίδραση και αυτή για να γίνει δε μπορεί να γίνει όλες τις περιόδους. Πρέπει να έχει μεσολαβήσει ένα διάστημα τουλάχιστον 2 μηνών, από την τελευταία φορά που λάβαμε κάποια αντιισταμινική θεραπεία.

Αυτό το τεστ γίνεται στις πολύ βαριές περιπτώσεις;

Βέβαια. Προβλήματα που δημιουργούν έντονη δύσπνοια, έντονο βήχα, εξανθήματα τα οποία δεν υποχωρούν, επιπεφυκίτιδες που δεν υποχωρούν. Είναι συμπτώματα που πραγματικά μας κάνουν τη ζωή μας δύσκολη.

Κλείνοντας κ. Ζέρβα δεν ξέρω αν θέλετε να επισημάνετε κάτι άλλο…

Απλώς θέλω ακόμη μία φορά να τονίσω μην τρέχουμε να αγοράζουμε άσκοπα αντιβιοτικά από τα φαρμακεία από μόνοι μας. Ζητάμε τη συμβουλή του οικογενειακού μας γιατρού, και αν έχουμε συμπτώματα ήπια, μόνοι μας στο σπίτι μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.

Ένα απλό αντιπυρετικό. Να πίνουμε αρκετά υγρά. Να έχουμε φροντίσει οι ευπαθείς ομάδες και όσοι ανέφερα πιο πριν ό,τι ανήκουν να έχουν εμβολιαστεί από πολύ νωρίς. Στη συνέχεια, αν νιώθουμε ότι ο πυρετός δε πέφτει. Έχουμε έναν επίμονο πυρετό ο οποίος περνάει το 38, φτάνει μέχρι 40. Δεν υποχωρεί με τα αντιπυρετικά.Έχουμε ένα βήχα ο οποίος συνεχίζει και μας ταλαιπωρεί μετά την τρίτη μέρα, είναι πάρα πολύ έντονος. Έχουμε συμπτώματα δύσπνοιας. Βλέπουμε τα χέρια μας να μελανιάζουν. Τότε, αυτά είναι συμπτώματα που πρέπει να μας οδηγήσουν στην πλησιέστερη υγειονομική δομή. Να πάρουμε τη βοήθεια που χρειάζεται και κάποια αγωγή για τη συνέχεια.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΕΡΒΑ

Με μία συνέντευξη αφιερωμένη στην Κατερίνα από την Κρήτη που αντιμετώπισαν μαζί τον καρκίνο και μετά από 6 χρόνια κατάφερε να κρατήσει στην αγκαλιά της ένα κοριτσάκι, από τον άνθρωπο, που πολλές γυναίκες που κράτησαν στα χέρια τους το δικό τους μωρό αποκαλούν σήμερα «Θεό», ήταν αυτή που έδωσε στη δημοσιογράφο Εφη Ντίνη στον ΕΥΡΙΠΟ 90fm την Παρασκευή 9 Μαρτίου ο Αν . Διευθυντής Κέντρου Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών, Νίκου Πετρογιάννη, έχοντας «φέρει στον κόσμο» πάνω από 15.000 μωράκια.

Ο κ. Πετρογιάννης, με καταγωγή από την Ερέτρια, τον οποίο πολλές μανούλες σήμερα τον αποκαλούν «Θεό», μίλησε για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και όλα όσα θα πρέπει να ξέρει ένα ζευγάρι για να μη σταματήσει να ελπίζει ό,τι κάποια στιγμή θα ξεπεραστούν ορισμένες δυσκολίες και θα ζήσει το «θαύμα της ζωής» μέσα από μία υπέροχη διαδρομή και για τους δύο γονείς, με προορισμό να σφίξουν στην αγκαλιά τους το δικό τους μωράκι.

Συνέντευξη στην Έφη Ντίνη

Η μητρότητα δεν είναι κάτι το αυτονόητο και το δεδομένο. Είναι όμως κάτι πολύτιμο, ένα δώρο Θεού και μάλιστα θα έλεγα σα γυναίκα το μέγιστο δώρο…

Έτσι ακριβώς είναι. Ξέρουμε ό,τι παγκόσμια το 15% των ζευγαριών ταλαιπωρείται για να κάνει ένα μωρό. Στην Ελλάδα δυστυχώς το ποσοστό είναι μεγαλύτερο γιατί δυστυχώς δεν έχουμε σωστή ενημέρωση στις έφηβες γυναίκες. Με αποτέλεσμα όταν ήδη προσπαθούν για μωρό να έχουν κάποια προβλήματα. Εκτρώσεις, σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα τα οποία δυστυχώς η ελληνική κοινωνία δεν έχει βοηθήσει την Ελληνίδα έφηβη να τα αντιμετωπίσει σωστά. Με αποτέλεσμα λίγο παραπάνω ποσοστό δυσκολίας να έχουν οι Ελληνίδες σήμερα για να τεκνοποιήσουν.

Να το πάρουμε από την αρχή. Από την ώρα που ένα κορίτσι γίνεται γυναίκα που μπορεί να τεκνοποιήσει. Στις μέρες μας παρατηρείται έντονα το φαινόμενο της εναλλαγής πολλών ερωτικών συντρόφων από μικρές ηλικίες και των εκτρώσεων. Πόσο επηρεάζουν αυτά στη συνέχεια στη γονιμότητα;

Η Ελληνίδα γενικά, επειδή δεν έχει καλή ενημέρωση πέφτει σε τέτοιες παγίδες με αποτέλεσμα το κορμί της να κουβαλάει δύσκολα δεδομένα. Αυτό που χρειάζεται να κάνει είναι να έχει μία τακτική επαφή με το γυναικολόγο. Μια πολύ ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση προφυλακτικού. Έτσι, κάθε ερωτικός σύντροφος να μην της μεταδίδει και κάτι.

Και να είναι σε κάποια καλή ενδοκρινολογική παρακολούθηση έτσι ώστε ανα πάσα στιγμή το κορμί της και ανατομικά και ενδοκρινολογικά να είναι καλά. Βλέπουμε γυναίκες με λίγο παραπάνω βάρος, βλέπουμε γυναίκες πολύ αγχωμένες, βλέπουμε γυναίκες που δεν τρώνε καλά να είναι το πρώτο σύμπτωμα υπογονιμότητας σε ένα ζευγάρι.

Όταν μία γυναίκα εξετάζεται, έχει ένα καλό βάρος, παρακολουθείται ενδοκρινολογικά, έχει μία μετρημένη ζωή, αθλείται, αποφεύγει χρήση τοξικών ουσιών, όπως το κάπνισμα. Αυτή η γυναίκα μπαίνει στο ερώτημα πότε θα κάνω μωρό και αν θα κάνω εύκολα με καλά δεδομένα.

Θα ήθελα λίγο να σταθούμε στο θέμα του άγχους. Σε τι ποσοστό μπορεί να επηρεάσει;

Σαν κύριος παράγοντας το άγχος δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία. Λένε τα βιβλία που διαβάζουμε και οι μελέτες που ανακοινώνονται, ό,τι το άγχος παίζει περίπου 10%-15%. Απλά το άγχος συνδυάζεται και με κάτι άλλο. Μια αγχωμένη γυναίκα δεν τρώει καλά, δεν ξεκουράζεται καλά, έρχεται σε επαφή με τελείως διαφορετικό τρόπο. Όλα αυτά σαν ένα σύμπλεκο φαινόμενο δημιουργούν αυτό το μείγμα υπογονιμότητας.

Γι΄ αυτό και οι περισσότερες κυήσεις, γίνονται στα ζευγάρια κατά την περίοδο των διακοπών. Όταν το άγχος είναι σαφώς, λιγότερο.

Κύριε Πετρογιάννη, παρατηρείται το φαινόμενο σε νέες σχετικά ηλικίες, γυναίκες να καταφέρνουν να τεκνοποιήσουν αφού έχουν προηγηθεί μία με δύο αποβολές. Αυτό μπορεί να είναι συγκυριακό;

Αυτή τη στιγμή τα τρία πιο καυτά θέματα στην μαιευτική –γυναικολογία είναι πρώτον οι αποβολές. Γιατί έχουμε μπορέσει να δημιουργήσουμε πολλές κυήσεις σε ζευγάρια που δυσκολευόντουσαν αλλά έχουμε δημιουργήσει και αποβολές. Το δεύτερο δεδομένο είναι ο θηλασμός και το τρίτο καυτό θέμα είναι η καισαρική μετά από φυσιολογικό τοκετό.

Το πρώτο θέμα που είναι η αποβολή, είναι πλέον μία στις πέντε γυναίκες. Μία στις 5 γυναίκες επίσημα που αναφέρεται σε ένα Μαιευτικό Κέντρο έχει μία αποβολή. Αυτό τώρα δημιουργείται γιατί και οι γυναίκες αλλάζουν αιματολογικά και ορμονικά και το σπέρμα πλέον υπόκεινται σε έναν μεγάλο παράγοντα αποβολής. Το καινούργιο δεδομένο που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι πως θα προλάβουμε και τις αποβολές.

Μετά από πόσες αποτυχημένες προσπάθειες σύλληψής πάμε στο γυναικολόγο ζητώντας βοήθεια;

Καταρχάς η υποβοήθηση αναπαραγωγής, ποια δεδομένα έχουμε και πως θα επιλυθούν, δυστυχώς έχει πάει στα χέρια των ειδικών. Ένας απλός γυναικολόγος μπορεί να δώσει μία κατεύθυνση. Την κατεύθυνση όμως και την υλοποίηση πρέπει να την κάνει ο ειδικός που ασχολείται με την αναπαραγωγή. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θεωρεί ένα ζευγάρι ό,τι έχει πρόβλημα, όταν είναι κάτω από 35 και προσπαθεί τουλάχιστον για ένα χρόνο με συγκεκριμένες επαφές στη μέση του κύκλου. Και σε ένα ζευγάρι που η ηλικία της γυναίκας είναι πάνω από 35, στο εξάμηνο.

Βέβαια, πάλι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μας λέει ό,τι το ίδιο ζευγάρι αν προσπαθήσει και λίγο παραπάνω, μέσα σε 2 χρόνια θα έχει σχεδόν τεκνοποιήσει. Αλλά δυστυχώς τώρα η ηλικία της γυναίκας που μεγαλώνει, τα απορρίμματα του σπέρματος κα αυτά, μας έχουν θέσει ένα όριο αυτό των χρονικών στιγμών.

Τίθεται θέμα ηλικίας μόνο ή σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες;

Όταν μια γυναίκα μεγαλώνει δε σημαίνει ό,τι θα δυσκολευτεί να κάνει ένα παιδί. Απλά το θέμα είναι ότι η ηλικία σαφώς δίνει τον τόνο της γυναίκας για την τεκνοποίηση. Σαφώς και το προηγούμενο ιστορικό. Μία γυναίκα που έχει αποβολές εννοείται ότι πρέπει να ψάξει τι φταίει και τι δεν πάει καλά. Μια γυναίκα που βιολογικά η ηλικία της είναι πολύ καλύτερη, αθλείται, δεν καπνίζει έχει καλό ορμονικό προφίλ εννοείται θα τεκνοποιήσει πολύ πιο εύκολα και σε μια μεγαλύτερη ηλικία παρά μια γυναίκα πιο μικρή που έχει άλλου είδους προβλήματα.

Το γεγονός ό,τι πάρα πολλά νέα ζευγάρια καταφεύγουν στην εξωσωματική γονιμοποίηση;

Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι ένα όπλο το οποίο το χρησιμοποιείς όταν έχεις λύσει όλα τα προηγούμενα τα οποία σε δυσκολεύουν να κάνεις ένα μωρό. Η εξωσωματική γονιμοποίηση χρησιμοποιείται όταν όλοι οι προηγούμενοι παράγοντες γονιμότητας έχουν τουλάχιστον βελτιωθεί ή επιλυθεί.

Δηλαδή, δεν μπορούμε να κάνουμε εξωσωματική σε μία γυναίκα αν έχει ενδοκρινολογικό πρόβλημα. Θα αποτύχει. Γιατί η παραγωγή των ωαρίων δεν είναι σωστή. Υπάρχει μία διαβάθμιση. Η διαβάθμιση του ζευγαριού ξεκινάει από έναν ειδικό ο οποίος αρχίζει και ελέγχει ενδοκρινολογικά το ζευγάρι, ανατομικά.

Έχουμε ιατρικά δεδομένα όπως είναι οι ορμονικές εξετάσεις της γυναίκας, έχουμε ενδείξεις αν κάνει ωορρηξία, έχουμε ενδείξεις από το σπέρμα και υπάρχουν ειδικές εξετάσεις τώρα πολύ εξελιγμένες που σου λένε για τη δύναμη των ωοθηκών που σου λέει αν το σπέρμα συμμετέχει στο να γίνει γονιμοποίηση ή ακόμα και εμφύτευση ή αν το σπέρμα συμμετέχει στην αποβολή.

Όλα αυτά τα δεδομένα στα χέρια του ειδικού είναι όπλα τα οποία μπορούν να σε βοηθήσουν να κάνεις το minimum για να κάνεις ένα μωρό. Απλά το τελικό όπλο το οποίο λέγεται εξωσωματική θα πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ, όχι γιατί είναι κάτι κακό. Απλά γιατί πολλές φορές μπορεί να επιλυθεί το πρόβλημα και με πιο εύκολο τρόπο.

Παλαιότερα, π.χ Είκοσι χρόνια πριν, φοβόντουσαν οι γυναίκες να μπουν σε αυτή τη διαδικασία, όσες τουλάχιστον γνώριζαν ό,τι η σύσταση των φαρμάκων που έπρεπε να πάρουν για να κρατήσουν το μωρό στη συνέχεια θα τους επέφερε πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία τους. Αληθεύει ό,τι πολλές γυναίκες ήρθαν αντιμέτωπες με τον καρκίνο μετά από τέτοιες θεραπείες;

Πολύ καλή ερώτηση. Απλά να πω ό,τι παγκόσμια έχει συζητηθεί αυτό το φαινόμενο και στις γυναίκες τις ίδιες και στα παιδιά. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη και συσχέτιση των φαρμάκων υποβοήθησης με τον καρκίνο και τον γυναικολογικό καρκίνο. Απλά πιο παλιά έτη, πολλά χρόνια πριν, οι γυναίκες μπαίναν στη θεραπεία χωρίς να έχουν ελέγξει τα βασικά τους. Δηλαδή, χωρίς να έχουν εκλέξει το μαστό, να έχουν ελέγξει αν ορμονικά είναι καλά, αν έχουν κάποια διαταραχή στην κοιλιά.

Ο γυναικολογικός καρκίνος εμφανίστηκε σε αυτές τις γυναίκες οι οποίες ανεξέλεγκτα έμπαιναν σε τέτοιου είδους θεραπείες, χωρίς να έχουν δει οι ίδιες αν είναι σωστά. Γι’ αυτό και πλέον τα δεδομένα που έχουμε είναι εφόσον η γυναίκα είναι υγιείς είναι πάρα πολύ δύσκολο να προκύψει γυναικολογικός καρκίνος, όταν γίνεται λογική χρήση φαρμάκων εξωσωματικής.

Αυτό που είναι πολύ σημαντικό είναι ό,τι μια γυναίκα δεν πρέπει να έχει φαρμακοφοβία. Η υποβοήθηση της αναπαραγωγής τη βοηθάει να κάνει μωρό και μάλιστα αυτό που είναι πολύ σημαντικό και συζητείται σε όλα τα ιατρικά forum είναι ό,τι αν η γυναίκα τελικά δεν κάνει μωρό, η επιβάρυνσή της από το να μείνει υπογόνιμη και χωρίς τις βασικές ορμόνες της εγκυμοσύνης θα είναι σε πολύ δύσκολη θέση γυναικολογικά για το γυναικολογικό καρκίνο. Δηλαδή, υπογόνιμες γυναίκες έχουν σαφώς μεγαλύτερο θέμα από τις γυναίκες που πήραν φάρμακα εξωσωματικής για να κάνουν ένα μωρό.

Σε σας που δεν είστε ένας απλός γυναικολόγος είστε ο ειδικός φτάνουν πολλές γυναίκες. Η πιο δύσκολη περίπτωση που έχετε αντιμετωπίσει όλα αυτά τα χρόνια;

Βλέπω και πολλές γυναίκες και πολλά ζευγάρια. Κάθε υπόθεση είναι προσωπική. Αυτό που με έχει χαροποιήσει είναι ό,τι ζευγάρια που προσπαθούσαν καιρό κάναν μωρό. Αυτό που επίσης με έχει χαροποιήσει είναι το άγγιγμα στην πλάτη ό,τι τα καταφέραμε μαζί γιατρέ, αυτό που με έχει χαροποιήσει είναι ότι βλέπουμε τις γυναίκες 40 μέρες μετά τον τοκετό. Μου φέρνουν τα παιδιά να τα δω. Όλα αυτά με χαροποιούν.

Απλά αυτό που με τόνωσε το τελευταίο διάστημα προσωπικά και το θεωρώ προσωπική επιλογή είναι μία φίλη μου από την Κρήτη η οποία με πίστεψε πριν 6 χρόνια αντιμετωπίσαμε τον καρκίνο και πριν μία βδομάδα, έξι χρόνια μετά, γεννήσαμε ένα υγειές κοριτσάκι.

Πόσες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης μπορεί να κάνει μία γυναίκα και κάτω από ποιες συνθήκες;

Χρησιμοποιούμε την εξωσωματική γονιμοποίηση ως όπλο. Έχουμε διορθώσει όλα τα θέματα τα προηγούμενα που δεν μας αφήνουν να κάνουμε μωρό. Έχουν βελτιωθεί όλοι οι παράγοντες γονιμότητας στο μεγαλύτερο βαθμό και μετά χρησιμοποιούμε την εξωσωματική. Η θεραπεία είναι προσωπική, τα φάρμακα είναι προσωπικά. Δεν υπάρχει ένα φάρμακο για 15 γυναίκες. Υπάρχει για την κάθε γυναίκα το συγκεκριμένο φάρμακο. Ελέγχουμε το ορμονικό της προφίλ και αρχίζουμε και κάνουμε τις προσπάθειες μας.

Απλά τα δεδομένα μας είναι σε μία γυναίκα κάτω από τα 35 το ποσοστό να μείνει έγκυος με τις 3 προσπάθειες είναι μέχρι 60%-65%. Εάν η ίδια γυναίκα κάνει 4^η –5^η προσπάθεια τα δυστυχώς τα ποσοστά είναι επίπεδα. Πάει 61%, 62%, 63%. Γι’ αυτό και λέμε στις γυναίκες ό,τι οι πολλές προσπάθειες δεν οδηγούν πουθενά. Υπάρχουν βέβαια ιατρικά φάρμακα αλλά τα ποσοστά είναι σχεδόν επίπεδα.

Τί ρόλο παίζει σε όλο αυτό η ψυχολογία της γυναίκας;

Κάθε Κέντρο Εξωσωματικής έχει και μία ψυχολόγο. Όταν ο ψυχολόγος δει τη γυναίκα αυτή ή το ζευγάρι και δεν είναι συναισθηματικά καλά, όσο και να σου φαίνεται περίεργο αρχίζει και του λέει έλα μετά από 2 μήνες, γράψου σε ένα γυμναστήριο, ζήτα μισό ωράριο στη δουλειά σου. Απέφυγε κάπνισμα, αλκοόλ, μίλα με κάποιον ομοιοπαθητικό. Αρχίζει να του λέει θεραπείες για να του ανεβάσει το «εγώ», την άμυνα. Σαφώς το ψυχολογικό κομμάτι παίζει ρόλο.

Υπάρχει περίπτωση μετά από μία εξωσωματική γονιμοποίηση να έρθει μία κύηση φυσιολογικά;

Αυτά είναι μάλλον για τα ελληνικά φαινόμενα. Για να οδηγηθεί ένα ζευγάρι στην εξωσωματική πάει να πει ότι δεν μπορεί να κάνει μωρό από μόνο του. Αν όμως δεν το έχει ψάξει καλά το ζευγάρι και δεν έχει πάρει τις απαντήσεις που πρέπει για να οδηγηθεί να κάνει εξωσωματική, σαφώς. Άμα δεν έχει τόσο μείζον πρόβλημα, φεύγοντας και το άγχος παρατηρείται το φαινόμενο ζευγάρι στο πρώτο μωρό να κάνει εξωσωματική και το δεύτερο να έρθει από μόνο του.

Τι πιθανότητες έχουμε σε μία εξωσωματική να έχουμε πάρα πάνω από ένα μωρό;

Η Ελλάδα και συγκεκριμένα Εθνική Αρχή Υποβοήθησης έχει βάλει κάποια δεδομένα. Τα δεδομένα αυτά είναι πανευρωπαϊκά πολύ- πολύ προχωρημένα γι’ αυτό και κάποια άλλα κράτη αντιγράφουν αυτές τις αρχές. Δεν μεταφέρουμε πλέον έμβρυα ανάλογα με την ηλικία της γυναίκας σε συγκεκριμένο αριθμό.

Σε μια γυναίκα κάτω από 40 μεταφέρουμε μόνο 2 έμβρυα. Σε μία γυναίκα πάνω από 40 όταν έχει κάνει πολλές προσπάθειες μπορούμε να μεταφέρουμε μέχρι και 3. Αλλά σαφώς οι πολύδυμες κυήσεις έχουν πλέον εξαφανιστεί. Και η τάση στην Κεντρική Ευρώπη είναι να μεταφέρονται πλέον ελάχιστα έμβρυα. Γιατί έχουν βρεθεί πολλές επιπλοκές σε δίδυμα. Πολλές δυσκολίες μαιευτικές κατά την ώρα του τοκετού κ.α.

Πόσο κοστίζει η προσπάθεια μίας εξωσωματικής γονιμοποίησης;

Μια μέση τιμή στα Κέντρα Εξωσωματικής στην Ελλάδα είναι 2.500€-3.500€.Σ’ αυτό υπάρχει μία επιστροφή από το Κράτος περίπου 400€, από ασφαλιστικούς φορείς και κατά το πλείστον τα φάρμακα της εξωσωματικής τα ταμεία τα χορηγούν. Στο ζευγάρι που έχει πραγματικό πρόβλημα το Εθνικό Σύστημα Υγείας χορηγεί δωρεάν φάρμακα.

Τι γίνεται με την κατάψυξη ωαρίων;

Το καινούργιο δεδομένο που έχουμε είναι ό,τι υπάρχει μια ενημέρωση στις γυναίκες. Το συζητάνε με τους φίλους τους με το γυναικολόγο τους, από τα 25-35 να υπάρχει η λεγόμενη κατάψυξη ωαρίων. Κατάψυξη ωαρίων σημαίνει συλλέγω το γενετικό μου υλικό να το χρησιμοποιήσω επειδή τώρα δε μπορώ κάτω από πολύ καλές συνθήκες σε μία μεγαλύτερη ηλικία.

Δηλαδή, έχουμε γυναίκες οι οποίες είναι φιλόδοξες, έχουν μπει γερά στον επαγγελματικό στίβο και έχουν ένα άγχος σχετικά με το πώς θα μπορέσουν να γίνουν μητέρες, όσο γίνεται πιο εύκολα.

Αυτές οι γυναίκες με μια απλή διαδικασία περίπου 10 μέρες κάποιες ενέσεις οι οποίες γίνονται πολύ εύκολα μπορούν και μαζεύουν τα ωάρια τους και τα καταψύχουν μέχρι την ηλικία των 49 ετών. Και τότε μπορεί να τα χρησιμοποιήσουν και να έχουν τα έμβρυα που θέλουν τα οποία όμως αντιστοιχούν σε μία πολύ μικρότερη γυναίκα με πολύ μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας.

Για πόσο χρονικό διάστημα μπορούν να μείνουν τα ωάρια στην κατάψυξη;

Το γενετικό υλικό πλέον μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το μεν άντρα επ’ άπειρον για τη μεν γυναίκα, μέχρι την ηλικία των 49 ετών. Εδώ τώρα σε καινούργια forum και σε συνέδρια υπάρχει και η τάση να μεγαλώσει λίγο η ηλικία της γυναίκας που μπορεί να καταψύξει τα ωάρια της γιατί υπάρχει και η ισοτιμία των φύλων. Στο μεν άντρα πάει μέχρι τα βαθιά γεράματα. Στην ηλικία της γυναίκας φτάνουμε βιολογικά να μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ωάρια της ή τα έμβρυα της μέχρι την ηλικία των 49. Αυτό είναι κάτι που νομίζω θα αλλάξει σε λίγο, θα ανέβει το όριο της ηλικίας.

Σα γιατρός εσείς, ποια ήταν η μεγαλύτερη ηλικία σε γυναίκα που κάνατε εξωσωματική γονιμοποίηση;

Το ρεκόρ μου είναι 49 ετών, 11 μηνών και 20 ημερών. Κάναμε μεταφορά σε μία γυναίκα η οποία έκανε δωρεά ωαρίων και τα βάλαμε λίγο πριν τα 50 που ο νόμος επιτρέπει να κάνουμε αυτή τη διαδικασία. Και έμεινε έγκυος!

Οι γυναίκες που έχουν περάσει καρκίνο μπορούν να κάνουν μωρό;

Ο καρκίνος σήμερα δεν είναι κάτι που αντιμάχεται στη γονιμότητα. Πριν από μερικά χρόνια αυτό που κάναμε στις γυναίκες αυτές λέγαμε οκ, δοκίμασε τις δυνάμεις σου ενάντια στον καρκίνο, κάνε τις θεραπείες που πρέπει και μετά θα δούμε τι θα κάνουμε με τη γονιμότητα.

Τώρα και αυτό έχει αλλάξει πλέον. Δηλαδή τώρα μία γυναίκα που τίθεται απέναντι στον καρκίνο , σ΄ αυτή τη γυναίκα μπορούμε να κάνουμε μια ταχεία χορήγηση φαρμάκων σε ελάχιστο βαθμό, να πάρουμε ωάρια να τα καταψύξουμε και όταν η γυναίκα αυτή ξεφύγει από το φάσμα του κακού, μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε.

Έχει αλλάξει και αυτό και πλέον πολλές γυναίκες που έχουν θέματα καρκίνου, μπορούν να γίνουν μητέρες όταν είναι πλέον από τη μεριά του καρκίνου ασφαλείς.

Αναφερθήκαμε στις δυσκολίες μιας γυναίκας να τεκνοποιήσει. Σε ό,τι αφορά τον άντρα σε όλη αυτή τη διαδικασία, τι γίνεται; Παίζει ρόλο η ηλικία;

Η υπογονιμότητα δεν αφορά κυρίως την ηλικία. Αφορά το τι πρόβλημα έχει το κάθε ζευγάρι. Οι μικρές γυναίκες αν αρχίσουμε και τις ψάχνουμε ανατομικά, ενδοκρινολογικά για να μην μπορούν να μείνουν έγκυες θα υπάρχει κάποιο θέμα. Το θέμα αυτό αν το αναλύσουμε στατιστικά θα δούμε ό,τι είναι 1/3 θέμα της γυναικας,1 /3 θέμα του άντρα, γιατί και ο άντρας συμμετέχει πλέον πολύ ενεργά στο πρόβλημα. Και το υπόλοιπο ποσοστό είναι ό,τι συμβαίνει σε ένα ζευγάρι λίγο ο ένας λίγο ο άλλος.

Σε μικρές γυναίκες είναι πιο εύκολα να μπούμε σε μία διαδικασία επίλυσης γιατί έχουμε και το καλό δυναμικό της ωοθήκης. Και επειδή αυτό δίνει τον τόνο, δηλαδή όταν η γυναίκα είναι σχετικά μικρή, μας δίνει άλλα δεδομένα πολύ πιο ευεργετικά.

Η υποβοήθηση συνιστά τρείς κύκλους;

Αυτά που λένε τα βιβλία είναι ό,τι τα μεγάλα ποσοστά στην υποβοήθηση της αναπαραγωγής είναι στους τρεις πρώτους κύκλους. Μετά, στους επόμενους κύκλους δεν υπάρχουν ούτε μαγικά φάρμακα ούτε κάτι διαφορετικό να κάνει ο γιατρός, όταν έχει επιλύσει όλα τα θέματα γονιμότητας για να μας δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μετά τα ποσοστά είναι πάρα πολύ επίπεδα.

Δηλαδή, η 4^η προσπάθεια μπορεί να μας δώσει +1%, όχι τίποτα παραπάνω. Γι’ αυτό και λένε τα βιβλία, λένε τα forum, λένε οι γιατροί, λένε οι ειδικοί ό,τι οι τρεις προσπάθειες αποτελούν το μεγάλο όπλο του ζευγαριού για να κάνουν μωρό.

Πόσο διαρκεί ένας κύκλος, γιατρέ;

Τα φάρμακα της εξωσωματικής και της υποβοήθησης είναι πάρα πολύ φιλικά. Είναι φάρμακα τα οποία γίνονται εύκολα. Κρατάνε για 10-12 μέρες και δεν χαλάνε την καθημερινότητα της γυναίκας. Απλά χρειάζεται κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, όταν τα ωάρια είναι μεγάλα, να κοιμίσουμε τη γυναίκα και με μια απλή διαδικασία που λέγεται ωοληψία, τα παίρνουμε.

Η γυναίκα από την ίδια μέρα το απόγευμα μπορεί να επανέλθει στη δουλειά της και σε 5-6 μέρες μετά βάζουμε τα έμβρυα. Πλέον δε βγάζει τη γυναίκα από την καθημερινότητα της, δεν την ενοχλεί. Είναι μία διαδικασία που μόνο και μόνο που θα κάνεις στο τέλος το ζευγάρι να γελάσει, μας κάνει και εμάς ευτυχείς.

Πότε μπορεί να γίνει ο δεύτερος κύκλος;

Ο δεύτερος κύκλος θα γίνει συνήθως μετά από 2-3 μήνες. Απλά το λάθος που κάνουμε είναι ό,τι όταν κάνουμε τον πρώτο κύκλο πρέπει να κάνουμε εκτίμηση τι δεν πήγε καλά. Η κάθε προσπάθεια πρέπει να υπάρχει ένα follow up.

Δηλαδή, υπήρχε μία αποτυχία. Αυτή η αποτυχία για ποιο λόγο έγινε; Το σύνηθες λάθος που κάνουμε είναι τα ζευγάρια να πιέζουν το γιατρό να κάνουν την επόμενη προσπάθεια, θέλουν να κάνουν μωρό. Σε κάθε αποτυχία πρέπει να παίρνεις κάποια δεδομένα. Αν τα δεδομένα δεν αναλυθούν, δεν υπάρχει μαγικό φάρμακο. Δεν υπάρχει μαγική αλλαγή φαρμάκων. Δεν υπάρχει αλλαγή ψυχολογίας για να κάνεις δεύτερη προσπάθεια. Πρέπει να γίνει εκτίμηση του τι δεν πήγε καλά γιατί μπορεί κάτι να μας έχει ξεφύγει.

Συνήθως γιατρέ μου τι είναι αυτό που δεν πάει καλά;

Το μόνο που δεν μπορούμε να αγγίξουμε σε μεγάλη βάση είναι το γενετικό υλικό του ζευγαριού. Δηλαδή, το DNA που μεταφέρει ο κάθε άνθρωπος, μια γυναίκα ή ένας άντρας, η γυναίκα στο ωάριο και ο άντρας στο σπέρμα. Δυστυχώς, μπορούμε να κάνουμε παρεμβάσεις και να το καλυτερεύσουμε. Δε μπορούμε όμως να γίνουμε και μάγοι.

Όταν κάποιος μεταφέρει γενετικό υλικό το οποίο δεν είναι καλό, αυτό είναι ένα σχετικό πρόβλημα. Για τη γυναίκα, η μεγάλη καλυτέρευση του γενετικού της υλικού γίνεται από τον ενδοκρινολόγο. Πλέον οι ενδοκρινολόγοι που βλέπουν τα ζευγάρια είναι ενδοκρινολόγοι που ασχολούνται με αναπαραγωγή. Δεν είναι ένας απλός ενδοκρινολόγος. Ελέγχει το μεταβολισμό της γυναίκας. Ελέγχει τα κιλά της, το θυροειδή της, το ζάχαρο. Ελέγχει τον άντρα αν ορμονικά διεγείρεται καλά ο όρχις για να παράγει τα σπερματοζωάρια που πρέπει. Είναι εξειδικευμένοι ενδοκρινολόγοι με πολύ -πολύ ενδοκρινολογική δουλειά.

Όταν αυτά γίνουν μπορούμε να έχουμε μία καλυτέρευση στο γενετικό υλικό μέχρι 30%-40%. Δυστυχώς όμως, ο καθένας μεταφέρει ένα γενετικό υλικό το οποίο δεν αλλάζει και τελείως. Μπορεί να έχει ένα κακό γενετικό υλικό στο ωάριο που δυστυχώς δε διορθώνεται με τίποτα. Και εκεί είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα στην εξωσωματική.

Να μην μπορούμε να παράγουμε γενετικό υλικό, ωάριο, σπέρμα ή έμβρυο, καλής ποιότητας.

Υπάρχει θέμα κληρονομικότητας στην υπογονιμότητα;

Η κληρονομικότητα στην υπογονιμότητα υπάρχει κυρίως από την πλευρά του άντρα. Ο άντρας δηλαδή που δυσκολεύτηκε ο πατέρας του, ο παππούς του, υπάρχει έτσι μια μεγάλη επιβάρυνση στον άντρα.

Στη γυναίκα η υπογονιμότητα κυρίως είναι μόνο και μία αιτία η οποία δε δημιουργεί όμως δυσκολία στο να μείνει το ζευγάρι έγκυος. Δημιουργεί δυσκολία στη λεγόμενη αποβολή. Δηλαδή αν η μαμά της είναι θρομβοφιλική, αν η μαμά της έχει εκτροπή της άμυνας στο σπέρμα. Και αυτά μεταφέρονται αλλά αυτά δυστυχώς κάνουν αποβολές…

Γι’ αυτό και ο ειδικός πλέον στην εξωσωματική έχει κάνει και ένα βήμα μπροστά. Δεν ασχολείται μόνο με την καλυτέρευση των παραγόντων γονιμότητας. Κάνει και το επόμενο βήμα που είναι οι αποβολές. Αυτός που πρέπει να κάνει καλά τη δουλειά του στο να μείνει ένα ζευγάρι έγκυος, πλέον πρέπει να ελέγχει και την πιθανότητα αποβολής.

Δε μπορεί να δώσεις τη μεγάλη χαρά στο ζευγάρι και μετά να μείνει έγκυος και ξαφνικά να ανακοινώσεις στη γυναίκα ό,τι έχει θρομβοφιλία και έπρεπε να κάνουμε και κάτι άλλο.

Πλέον τα καινούργια δεδομένα είναι: Ελέγχω τους παράγοντες γονιμότητας, τους βελτιώνω, ελέγχω δυνητικούς εχθρούς γονιμότητας μέσα στη μήτρα και οδηγείς το ζευγάρι στην εξωσωματική.

Πώς εξετάζεται η υγεία του εμβρύου;

Η υγεία του εμβρύου εξετάζεται με δύο τρόπους. Ο πιο συνηθισμένος είναι η μορφολογία του. Μορφολογία σημαίνει υπάρχει διαίρεση κυττάρων. Όπως εμείς στη ζωή μας έχουμε πρωί, μεσημέρι, βράδυ το έμβρυο έχει διαίρεση κάποιων κυττάρων. Τη δεύτερη μέρα που κοιτάμε τα έμβρυα είναι 4 κύτταρα. Την Τρίτη μέρα είναι 6-8 κύτταρα.

Άμα τα αφήσουμε λίγο παραπάνω γίνονται οι λεγόμενες βλαστοκύστες. Μεγάλα κύτταρα με πολλές - πολλές υποδιαιρέσεις. Τα έμβρυα εξετάζονται μορφολογικά, δηλαδή βλέπουμε τη διαίρεση τους. Και όταν έχουμε δύσκολα περιστατικά που ένα ζευγάρι δε μπορεί να μείνει έγκυος γίνεται και η λεγόμενη βιοψία στο έμβρυο, η οποία μας δίνει τι γενετικό υλικό μεταφέρει το ωάριο στο έμβρυο και το σπέρμα στο έμβρυο.

Αν τα έμβρυα τους κάνουμε βιοψία και δούμε ό,τι δεν είναι καλά πάει να πει ότι το συγκεκριμένο ζευγάρι έχει θέμα γενετικού υλικού. Που είναι από τα πιο δύσκολα προβλήματα στην υποβοήθηση.

Το ποσοστό αποβολών σημειώνεται στους πρώτους μήνες ή μπορεί και κατά τη διάρκεια όλων των μηνών της εγκυμοσύνης;

Η αποβολή είναι ένα τραγικό γεγονός. Και ειδικά στην εξωσωματική. Στην εγκυμοσύνη που εξελίσσεται καλά είναι δύσκολο να γίνει μία αποβολή. Υπάρχουν εξετάσεις που μπορούν να σε βάλουν έτσι σε μια διερεύνηση της εγκυμοσύνης, αλλά μετά το ζευγάρι και κάνει πράγματα τα οποία είναι αφύσικα.

Νομίζω ένα καλό ιστορικό. Τι έχει κάνει η μαμά για παράδειγμα. Τώρα ο προγεννητικός έλεγχος έχει εξελιχθεί πάρα πολύ. Μπορείτε να κάνετε με το σύζυγό σας, με το σύντροφό σας εξετάσεις να δείτε αν υπάρχει κληρονομικότητα σε περίεργα νοσήματα. Σχιζοφρένεια, κάποια μεταβολικά νοσήματα.

Υπάρχει αυτή η δυνατότητα αλλά αλλάζει πλέον ο προγεννητικός έλεγχος. Γίνεται πως θα διασφαλιστεί το ζευγάρι να κάνει ένα υγιές μωρό, με πολύ –πολύ άγχος. Ο βασικός προγεννητικός έλεγχος για το ζευγάρι. Ο βασικός έλεγχος και αποβολών σε ένα ζευγάρι που κάνει εξωσωματική νομίζω ό,τι είναι επαρκές.

Οι αποβολές στο 99% συμβαίνουν στο πρώτο τρίμηνο. Μετά μένει το 1% που είναι στους επόμενους μήνες και είναι τα πιο τραγικά και τα πιο θορυβώδη.

Μετά από όσα μας έχετε πει μέχρι εδώ μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί γιατί πολλές γυναίκες που κράτησαν το δικό τους παιδί στην αγκαλιά σας αποκαλούν «Θεό». Σε ό,τι αφορά τον τοκετό φυσιολογικά ή καισαρική;

Οι γυναίκες πλέον που έχουν κάνει εξωσωματική δεν σημαίνει ότι θα κάνουν καισαρική. Οι γυναίκες αυτές είναι γυναίκες που παρακολουθούνται τακτικά και αν δεν υπάρχει μαιευτικός λόγος, αν δεν υπάρχει πολύδυμη εγκυμοσύνη, αν δεν υπάρχει κάποια ανωμαλία στον πλακούντα, οι γυναίκες αυτές γεννούν πάρα πολύ καλά και φυσιολογικά. Αυτές οι γυναίκες επειδή παρακολουθούνται τακτικά έχουν κάνει και τον έλεγχο είναι και πιο εύκολο να γεννήσουν φυσιολογικά.

Τι γίνεται γιατρέ, όταν μια γυναίκα κάνει επαναλαμβανόμενες αποβολές;

Η γυναίκα που κάνει επαναλαμβανόμενες αποβολές θα της πούμε ο,τι το ποσοστό για να κάνει τελικά μωρό είναι πολύ μεγάλο. Απλά πρέπει να μιλήσει με ειδικούς που ασχολούνται με την αναπαραγωγή, τι φταίει και αποβάλλει.

Ο ρόλος του θυροειδούς αδένα;

Ένα από τα μεγάλα κομμάτια των αποβολών είναι και το ενδοκρινολογικό πρόβλημα του άντρα και της γυναίκας. Ο θυροειδής παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο ειδικά στη γυναίκα. Είναι σα να έχετε ένα αμάξι που η μηχανή του δε δουλεύει καλά. Το ρελαντί είναι πολύ χαμηλά οπότε μόλις πατήσεις το φρένο θα σβήσει ή το ρελαντί είναι πάρα πολύ ψηλά. Ο κινητήρας καίει. Μια γυναίκα που ο θυροειδής της δεν είναι σε καλή λειτουργία, δεν παράγει και τα ωάρια που πρέπει.

Όταν δεν παράγεις τα ωάρια που πρέπει το γενετικό υλικό που συνεισφέρει στο έμβρυο δεν είναι καλό. Οπότε εκ προοιμίου φυτεύεις ένα δεντράκι, ένα έμβρυο το οποίο δεν είναι καλά φτιαγμένο.

Υπάρχει μία ειδική κατάσταση στο θυροειδή η οποία λέγεται αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα. Δηλαδή ο θυροειδής έχει βγάλει κύτταρα τα οποία κινούνται εναντίον του ίδιου του θυροειδή. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και μέσα στη μήτρα. Η γυναίκα μπορεί να έχει κύτταρά «φυσικούς φονιάδες» οι οποίοι κινούνται εναντίον του μωρού.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Το Νοσοκομείο Καρύστου θα επισκεφθεί το πρωί της Τρίτης ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Υγείας, Σταμάτης Βαρδαρός προκειμένου να παραβρεθεί στην παράδοση ασθενοφόρου στο ΕΚΑΒ της Καρύστου από το Ίδρυμα ΝΙΑΡΧΟΣ. Σύμφωνα με πληροφορίες του eviakosmos.gr στη συνέχεια ο κ. Βαρδαρός αφού επισκεφθεί με το Διοικητή του Νοσοκομείου Αναστάσιο Μίχα τους χώρους του Νοσοκομείου, θα ενημερώσει τους εκπροσώπους Συλλόγων –φορέων αλλά και την τοπική κοινωνία για όλες τις εξελίξεις στην σύσταση της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού στο Νοσοκομείο που δρομολογήθηκε μετά από σοβαρές προσπάθειες που έκανε ο Εμπορικός Σύλλογος Καρύστου σε συνεργασία με το Διοικητή του Νοσοκομείου.