Γράφει ο Κώστας Μαρκόπολος, τέως Υπουργός, Επικεφαλής της Περιφερειακής Παράταξης «Στερεά Περιφέρεια»
Στις τελευταίες βουλευτικές και στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές ακουγόταν το ίδιο σύνθημα «ποιος να κυβερνήσει αν όχι ο Μητσοτάκης» ή για τις αυτοδιοικητικές «ας φροντίσουμε να έχουμε Δημάρχους και κυρίως Περιφέρεια φιλική προς την κυβέρνηση ώστε να κερδίσουμε σε έργα».
Και συνέβησαν και τα δύο.
Ο Μητσοτάκης είναι Πρωθυπουργός 6+ χρόνια και ο Φάνης Σπανός Περιφερειάρχης επίσης άλλα τόσα. Δικαιώθηκε ο τόπος; Ασφαλώς όχι.
Σήμερα ο «κανένας» για Πρωθυπουργός νικάει τον Μητσοτάκη με 44% έναντι 28%. Και σε επίπεδο Περιφέρειας ότι ονειρευόμασταν για έργα στην Νοτιοκεντρική Εύβοια από το 2014 (11 χρόνια), με την εκλογή Μπακογιάννη, σήμερα μοιάζουν άπιαστα όνειρα δυστυχώς…Τολμώ να ισχυριστώ ότι μάλλον είμαστε ακόμα πιο πίσω από το 2014. Τουλάχιστον τότε είχαμε έναν Νοτιοκεντρικό άξονα υποφερτό με απαίτηση εκσυγχρονισμού. Σήμερα έχουμε έναν δρόμο επικίνδυνο χωρίς σήμανση , άσφαλτο με πολλές λακούβες και ανάλογο οδόστρωμα και βέβαια χωρίς παρακάμψεις πόλεων. Τότε, το 2014, μας είχαν υποσχεθεί οι Σπανός-Μπακογιάννης ότι οι μελέτες Παρακάμψεων Βασιλικού-Αμαρύνθου-Αλιβερίου είχαν μπει σε τροχιά οριστικοποίησης και μετά θα ερχόταν η υλοποίηση. Σήμερα έχουμε μόνο του Βασιλικού. Η παράκαμψη Αμαρύνθου είναι χωρίς τον πελαργό και με ένσταση της αρχαιολογικής εταιρείας. Η δε παράκαμψη Αλιβερίου απλώς αγνοείται. Μηδενική χρηματοδότηση για οποιαδήποτε έργα στον Νοτιοκεντρικό άξονα. Όσο για τα δύο υποέργα Στόμιο-Πλατάνα και Λέπουρα-Ν.Στύρα και τα δύο είναι σαν το «Γεφύρι της Άρτας». Το πρωί χτίζεται και το βράδυ πέφτει το έργο.
Το λιμάνι της Κύμης που φτιάχτηκε τεράστιο και βαθύ ώστε να αποτελέσει εμπορικό λιμάνι εξωτερικού εμπορίου σήμερα είναι έξω ακόμα και από το λεκτικό της Κυβέρνησης και της Περιφέρειας. Κάτι που αποτελεί μέγα σκάνδαλο, διότι χωρίς να έχουν πάρει την γνώμη κανενός αφαίρεσαν από τον Εθνικό σχεδιασμό κάτι ιδιαίτερα πολύτιμο για το οποίο έχουμε ξοδέψει εκατομμύρια. Προϋπόθεση για αυτό ήταν ο δρόμος βέβαια. Ίσως εκεί βρίσκεται η αιτία αγνόησης των σχεδίων για νέο δρόμο. Όμως αυτό είναι ωμή προδοσία ελπίδων ενός τόπου, της Εύβοιας.
Ίδια εικόνα αδιαφορίας υπάρχει για το φράγμα Μανικίων, το οποίο όλο το υπόσχονται αλλά στο τέλος…το χάνουν.
Σήμερα που το Αλιβέρι έχει ανάγκη την ύδρευση αντιλαμβάνεται κανείς το εύρος και την ευθύνη του εγκλήματος της αδιαφορίας.
Όμως η αδιαφορία και η ανικανότητα δεν περιορίζεται στα παραπάνω. Τα…υδροπλάνα που θα έφερναν τους τουρίστες δεν ήρθαν ποτέ, το πεζονήσι είναι αιχμάλωτο στο ΤΑΙΠΕΔ και ουδείς γνωρίζει αν και πότε θα απελευθερωθεί, αφού κανείς από Κυβέρνηση ή Περιφέρεια δεν ασχολείται, η σύνδεση Καρύστου-Κυκλάδων διακόπηκε κλπ.
Η Εύβοια μένει πίσω όταν η υπόλοιπη Ελλάδα προχωρά έστω αργά μπροστά. Η Εύβοια είναι έξω από τις αποφάσεις της Κυβέρνησης. 31 δις ευρώ είχε το Ταμείο Ανάκαμψης για Ελλάδα. Έργα υποδομής για Ιταλία πχ 15% του Ταμείου Ανάκαμψης έναντι 0,4% για Ελλάδα και 0% για Εύβοια!
Όλοι μας είχαμε ελπίσει ότι ο Μητσοτάκης θα ερχόταν σαν μεταρρυθμιστής και σαν πολιτική του αποτελέσματος που θα άλλαζε την Ελλάδα και είχε την μεγαλύτερη χρηματοδότηση από Ε.Ε., όσο κανένας Πρωθυπουργός ποτέ μετά την μεταπολίτευση. Ο Μητσοτάκης μεταμορφώθηκε σε αυταρχικό, αλαζόνα Πρωθυπουργό, βύθισε την χώρα στην διαφθορά, μοίρασε το Ταμείο Ανάκαμψης στην πράσινη ενέργεια, (βιολογικά και φωτοβολταϊκά), σε 6 οικογένειες, περιόρισε την έκταση της αγροτικής γης υψηλής αποδόσεως, βύθισε την χώρα σε δεκάδες επιδόματα σαν να είμαστε χώρα Κεντρικής Αφρικής, προκάλεσε και προστατεύει το καρτέλ των Σούπερ Μάρκετ που καλπάζουν τον πληθωρισμό και συγκάλυψε εγκλήματα όπως οι παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων και το έγκλημα των Τεμπών.
Ο Μητσοτάκης έκανε ακόμη ένα έγκλημα: Επέλεξε Περιφερειάρχες άτομα πειθήνια και υποτακτικά ώστε να μην έχει διεκδικήσεις ή αντιστάσεις.
Η Ν.Δ., για την οποία αγωνιστήκαμε επί δεκαετίες, είναι στο 23% χωρίς αντίπαλο και ουσιαστικά έχει καταληφθεί από την «Αγία οικογένεια».
Ο Μητσοτάκης θυσίασε και υποθήκευσε την ανάπτυξη της χώρας προς χάριν ισχυρών συμφερόντων και κατέστρεψε την Ν.Δ. την οποία μετέτρεψε σε παραγωγή σκανδάλων.
Ήρθε λοιπόν το τέλος των ψευδαισθήσεων. Είτε η χώρα θα συνεχίσει τον κατήφορο είτε οι πολίτες θα δώσουν σύντομα την λύση στην κάλπη η οποία πλησιάζει σαν αντίδοτο στο πολιτικό τέλμα.
