Ιδιαίτερα αισιόδοξος για το μέλλον της Ευρώπης και βαθύς γνώστης των θεμάτων της Ε.Ε, ο υποψήφιος Ευρωβουλευτής της Ν.Δ Μιχάλης Αγγελόπουλος ο οποίος σε συνέντευξη του στη δημοσιογράφο Έφη Ντίνη στο ράδιο ΕΥΡΙΠΟΣ 90fm, το πρωί της Τρίτης 26 Μαρτίου, μίλησε για το μέλλον της Ευρώπης, τις προκλήσεις αυτής επισημαίνοντας ότι η ψήφος στις Ευρωεκλογές είναι σημαντική για εκείνους που θα στηρίξουμε να βρίσκονται στο Κέντρο λήψης των αποφάσεων.

Ο κ. Αγγελόπουλος, έμπειρος αυτοδιοικητικός, αφού έχει διατελέσει Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Δήμαρχος Σάμου αλλά και Αντιπρόεδρος στην ΚΕΔΕ, γνωρίζει πολύ καλά τα θέματα που απασχολούν όχι μόνο την αυτοδιοίκηση Α και Β βαθμού, αλλά την Ελλάδα γενικότερα. Την ίδια ώρα έχει υπηρετήσει και τα «σαλόνια» της Ε.Ε. Έχοντας διατελέσει Επιστημονικός Συνεργάτης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Νομικός Σύμβουλος της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Ευρωπαϊκής Κίνησης, Αντιπρόεδρος του Κογκρέσου Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης, κ.α

Θέματα όπως αυτό των Ανανεώσιμων πηγών Ενέργειας και του Πρωτογενούς Τομέα με τους αγρότες μέσα από το Αγροτικό Κίνημα να συσπειρώνουν τις δυνάμεις τους και να στέλνουν μήνυμα στην Ευρώπη ζητώντας ουσιαστικές αλλαγές για την επιβίωση τους, καθώς και η τραγωδία των Τεμπών, μονοπώλησαν το ενδιαφέρον της συζήτησης με τον κ. Αγγελόπουλο.

Εσείς έχετε ζήσει την Ε.Ε και σε καλές στιγμές, και με συγκρούσεις και την περίοδο της αμφισβήτησης αυτής. Η Ευρώπη κατάφερε να σταθεί όρθια και να μη διαλυθεί. Θα ήθελα να μοιραστείτε την εμπειρία σας για την Ευρώπη, όλα αυτά τα χρόνια που ασχολείστε…

Από την πρώτη διαδήλωση στις Βρυξέλλες, που νέοι άνθρωποι τότε διαδηλώναμε για την Ευρωπαϊκή Ενοποίηση, για την ενίσχυση της πολιτικής ενοποίησης που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε, μέσα από Ευρωπαϊκές Οργανώσεις, εγώ Προεδρεύω σήμερα στην Ευρωπαϊκή Κίνηση στην Ελλάδα, που είναι το Εθνικό Τμήμα μιας μεγάλης Ευρωπαϊκής Οργάνωσης που ίδρυσε ο Τσόρτσιλ το 1948 στη Χάγη και που είχα την τιμή να λαμβάνω γνώσεις, πληροφορίες, και εμπιστοσύνη, από τρεις κορυφαίους Ευρωπαίους, τον εν ζωή Παρασκευά Αυγερινό, τον Τάκη Λαμπρία και το Μιχάλη Παπαγιαννάκη.

Αυτή η δυνατότητα που μου δόθηκε σε μικρή σχετικά ηλικία με όπλισε και με την ικανότητα να ακούω τους ανθρώπους τους πολίτες τους εκπροσώπους, και να μην έχω μία δογματική θέση στο Ευρωπαϊκό εγχείρημα και γενικότερα στη ζωή μου ως επαγγελματίας δικηγόρος.

Η διαδρομή άρχισε έτσι. Τα πρώτα 4 χρόνια μετά τη Νομική Αθηνών και τα μεταπτυχιακά στις Βρυξέλλες κύλισαν στο Ευρωκοινοβούλιο. Μετά από αυτό η επιστροφή στη Χώρα, η θητεία και επιστροφή πάλι στις Βρυξέλλες σε διάφορα μέχρι να γίνει ο Διεθνής διαγωνισμός για τη θέση του Νομικού Συμβούλου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, της αντιπροσωπείας δηλαδή η οποία είχε το αντικείμενο που με συνοδεύει πάντοτε, κα Ντίνη, δηλαδή, τα δικαιώματα του πολίτη, την προστασία τους και βεβαίως τις παραβιάσεις, υπερβάσεις του Κοινοτικού Δικαίου αλλά και την προάσπιση της πατρίδας μας που τη θεωρώ ως μία μεγάλη πολιτιστική υπερδύναμη.

Η διαδρομή αυτή, μετά από 9,5 χρόνια παρουσίας διακόπηκε λόγω της επιλογής μου ως Περιφερειάρχη Μακεδονίας –Θράκης, που παρέλαβα μία Περιφέρεια πάρα πολύ χαμηλά σε απορροφητικότητα και αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που αναγνωρίζω ως την προσπάθεια που έγινε, να καταλήξει τρίτη και με ακραίες συνθήκες διαχείρισης επι ημερών Έβρου, 2005-2006, τα γνωστά μειονοτικά ζητήματα αλλά και την αναπτυξιακή πολιτική της Θράκης και Ανατολικής Μακεδονίας που κατέληξε με τη δημιουργία του πρώτου και μοναδικού αυτοτελούς γραφείου Περιφέρειας στις Βρυξέλλες, το οποίο λειτούργησε περίφημα για 3 χρόνια, από όπου η Θράκη μέσα από διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα απέκτησε και πολλούς πόρους και τεχνογνωσία.

Είναι καιρός οι Περιφέρειες της Χώρας μας να αποκτήσουν ένα κοινό γραφείο, με Γραμματεία στις Βρυξέλλες. Και οι απορροφήσεις των Ευρωπαϊκών Κονδυλίων να έχουν ένα στόχο και συνέχεια. Αυτά πάνε μαζί με τις κοινωνικές προτεραιότητες, τις περιφερειακές ανάγκες αλλά και τις εθνικές στοχεύσεις. Και μετά από το 2014 μέχρι το 2019 ήμουν δήμαρχος Σάμου και διετέλεσα αντιπρόεδρος στην ΚΕΔΕ και για πρώτη φορά Έλληνας, στην Αντιπροεδρία του Κογκρέσου Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών, το οποίο στεγάζει 170.000 δήμους, Περιφέρειες και Κοινότητες του Συμβουλίου της Ευρώπης και περιλαμβάνει 47 Χώρες, δεν είναι μόνο κοινοτικές.

Δράττομαι της ευκαιρίας, αφού είστε και δικηγόρος να σας ρωτήσω τι γίνεται με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και αν είναι εναρμονισμένο με το δίκαιο των Χωρών μελών της Ε.Ε, μέλος της οποίας είναι και η Ελλάδα.

Υπάρχουν δύο επίπεδα ενσωμάτωσης της Κοινοτικής Νομοθεσίας, στην Ευρωπαϊκή. Υπεροχή του Ευρωπαϊκού Δικαίου είναι μία κατοχυρωμένη αρχή σε επίπεδο Ευρωπαϊκού δικαστηρίου και σε επίπεδο πολιτικών αποφάσεων, δεσμευτικών. Οι ενσωματώσεις των κανονισμών που είναι υποχρεωτικοί και των οδηγιών που τα Κράτη-Μέλη πρέπει να βρουν το Νόμιμο τρόπο ενσωμάτωσης. Δηλαδή, Προεδρικό Διάταγμα ή απόφαση κλπ, προχωράνε σχετικά καλά. Δηλαδή, δεν έχουμε τόσο μεγάλο αριθμό καταγγελιών ή αιτιολογικών γνωμών, όπως λέγεται η προειδοποίηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για την ενσωμάτωση.

Η άλλη διαδικασία είναι, η προάσπιση των γενικών αρχών των άρθρων του Θεμελιώδους Χάρτου ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό το Κράτος δικαίου πρέπει να αποτελεί μία διαρκή προσπάθεια όλων των αρχών, των υπευθύνων, για την πραγμάτωση του στόχου αυτού.

Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας: Στην Εύβοια αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα πλέον με τα αιολικά πάρκα και τις νέες αδειοδοτήσεις, σε ένα Νομό που όλοι γνωρίζουν ότι είναι υπερκορεσμένος. Την ίδια ώρα δεν τηρούνται και τα προβλεπόμενα για την προστασία του Περιβάλλοντος. Και όλα αυτά με χρηματοδοτικά ευρωπαϊκά προγράμματα. Γιατί επικρατεί αυτή η χαοτική κατάσταση στην Ελλάδα; Και φτάνουν να διαμαρτύρονται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το θέμα;

Επειδή είχα εκπροσωπήσει και την ΠΕΔ Νοτίου Ελλάδας για το θέμα αυτό, έχω συγκεκριμένη άποψη. Η άποψη είναι ότι υπάρχει μία βλάβη, μία ανακολουθία στο Εθνικό Σύστημα. Δηλαδή, πρώτα έπρεπε να υπάρχουν τα ειδικά χωρικά σχέδια που θα περιλάμβαναν και τις εγκαταστάσεις, υπό όρους, και μετά τα Περιφερειακά σχέδια. Η Χώρα έκανε το ανάποδο, παλαιότερες κυβερνήσεις, οπότε δημιούργησαν μια ανακολουθία, η οποία έχει πάρα πολλές απολήξεις.

Δηλαδή, σε νησί του Αιγαίου, πάνω από χώρο προστασίας UNESCO, πήγαν να στήσουν ένα μεγάλο αιολικό. Τελικά, με κάποιο τρόπο, απαγορεύτηκε αυτό. Αυτό είναι το πρώτο θεσμικό έλλειμα. Και τώρα γίνονται κάποια βήματα αποκατάστασης με τα ειδικά χωρικά σχέδια τα οποία περιλαμβάνουν και την αιολική ενέργεια.

Δεύτερη βασική αρχή, είναι ότι κάθε τόπος μπορεί να φέρει ενέργεια εναλλακτική, μέχρι 10% πάνω από τη φέρουσα ικανότητα του, για να καλύψει πιθανές ελλείψεις. Εκτός, αν υπάρχουν ειδικές χωροταξικές ανάγκες που πρέπει ένα νησί εκεί στα μέσα του πελάγους, θα πρέπει να εξυπηρετήσει και άλλα νησιά.

Το τρίτο είναι ότι χωρίς διαβούλευση με τους δήμους επί της ουσίας και όχι με ανακοινώσεις μίας εβδομάδας ή τεσσάρων ημερών, της πρότασης Χ,Ψ,Δ, δεν μπορούμε να έχουμε θεσμικά αποτελέσματα. Και το λέω αυτό γιατί πάντοτε θα υπάρχουν εύλογες διαμαρτυρίες, καταγγελίες, και παραβιάσεις ακόμα και κανόνων. Γιατί ακριβώς το στρεβλό ελληνικό σύστημα που υπάρχει, και που προφανώς η Κυβέρνηση προσπαθεί τώρα να το αποκαταστήσει και έχει κάνει κάποια σημαντικά βήματα προς αυτό, οδηγεί σε τι; Η αρμόδια αρχή να δίνει άδειες, βλέποντας έναν πιθανώς πλήρη φάκελο, να παραβλέπει, να παραγνωρίζει ή να μη γνωρίζει το τι προτεραιότητες υπάρχουν οικιστικές. Πολιτιστικό πλαίσιο και θέμα κυκλοφορίας και βιώσιμων συνδέσεων υπάρχει πιθανόν σε διάφορα μέρη, με ένα πρόσφατο παράδειγμα σε ένα δήμο της Κρήτης. Σας λέω ότι αυτό είναι ένα σύστημα που πάσχει συνολικά. Ένας καταρτισμένος υπάλληλος-στέλεχος δίνει μία άδεια και από εκεί και πέρα αρχίζει το πρόβλημα. Επίσης, όλο αυτό συνδυάζεται και με την υποχρέωση συνολικά της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, να συμπλέει με αυτά.

Ενώ βλέπουμε νομοθετική πρωτοβουλία α,β,γ,δ, από την άλλη πλευρά δεν υπάρχει σε ικανό ποσοστό ο απαραίτητος συντονισμός. Αυτές τις θεσμικές ελλείψεις νομίζω ότι πρέπει να καλυφθούν άμεσα. Ότι το ποιος χαρακτηρίζει περιοχή «απάτητα βουνά» και όχι οπότε απαγορεύει την εγκατάσταση ή λέει ότι υπάρχει κορεσμός και πως ο κορεσμός αυτός, οδηγεί και σε παραβίαση κανόνων αρμονίας, αισθητικής και πολιτισμού σε διάφορους τόπους, είναι και αυτό ένα ζήτημα. Βρισκόμαστε στη μέση ενός προβλήματος.

Ο ρόλος των Ευρωβουλευτών είναι να διεκδικούν όσα περισσότερα ευρωπαϊκά κονδύλια για τη Χώρα τους. Ο ρόλος τους σταματάει εκεί ή με το που έρχονται στη Χώρα μας παρακολουθείτε αν αυτά τα χρήματα πήγαν για τους σκοπούς που προβλέπονταν να εξυπηρετήσουν; Έχουμε ζήσει μνημόνια στην Ελλάδα ψάχνοντας να βρούμε που πήγαν χρήματα που ήρθαν από την Ε.Ε στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια. Ή πιο πρόσφατα η σύμβαση για τα ΤΈΜΠΗ…

Προφανώς κάθε άνθρωπος με ευαισθησίες και με κάποια μικρή γνώση, όχι μόνο προβληματίζεται αλλά πολλές φορές αδρανοποιείται, εξοργίζεται, κατηγορεί. Σε ότι αφορά στο ρολο των Ευρωβουλευτών, δεν μπορούν να ελέγξουν την πορεία των κονδυλίων. Οι κρατικές, οι εθνικές αρχές είναι αρμόδιες γι’ αυτό. Είναι όμως σε θέση να μπορούν να ρωτούν και να μαθαίνουν την πορεία της κατανομής των κονδυλίων και των απορροφήσεων.

Είναι ένα θέμα της παρακολούθησης του τι γίνεται εθνικά, εντός των τειχών της Χώρας και ένα άλλο των ορίων και ένα άλλο θέμα είναι το τι γίνεται σε άλλες χώρες. Το δεύτερο είναι ότι όπου υπάρχουν Ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις, ο έλεγχος που γίνεται από τις Κρατικές Αρχές, πρέπει να είναι σε βάθος και να μην παρατείνονται τα πάντα εύκολα.

Δηλαδή, βάζω μία υπογραφή παράτασης της σύμβασης. Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι υπάρχει και το οριζόντιο θέμα της ειδικής στελέχωσης που απαιτείται. Όταν έρχεται μία σύμβαση Χ, η οποία είναι πολυσέλιδη, και η οποία πρέπει να ελεγχθεί σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, η οποία έχει πιθανώς και ρήτρες εκπονημένες και υιοθετημένες από ειδικούς. Δεν μπορεί ένας και μοναδικός διευθυντής, υπάλληλος, στέλεχος ή και αρμόδιος γραμματέας να τα τσεκάρει όλα αυτά, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Άρα, έχουμε ένα κενό και εδώ. Αυτό είναι ένα τεράστιο χάσμα το οποίο πρέπει να καλυφθεί πάραυτα. Με σταδιακές συγκεκριμένες προσλήψεις, με εξειδίκευση στην τεχνογνωσία, και δια βίου κατάρτιση. Το Μάτι δεν πέρασε γιατί δεν είχε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Τα ΤΕΜΠΗ που είναι μία τραγωδία πραγματική, που κλονίζει συνθέμελα την Ελληνική κοινωνία.

Άλλο ένα πανευρωπαϊκό θέμα, είναι το θέμα του πρωτογενούς τομέα και των αξιώσεων εκείνων που ασχολούνται με αυτόν. Με πανευρωπαϊκού επιπέδου διαμαρτυρίες αγρότες, μελισσοκόμοι κλπ διεκδικούν τα αυτονόητα. Ποια η άποψή σας;

Αγαπητή μου συνομιλήτρια, απόλυτα σωστά. Και επειδή ως δικηγόρος σε μία κοινοπραξία, συμβουλεύω το Αγροτικής Ανάπτυξης, σε έργα σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, σε λιμενοδεξαμενές και φράγματα, εδώ και δύο μήνες, μετά από ένα Διεθνή διαγωνισμό, έχω άποψη γι’ αυτό.

Η άποψη μου είναι ότι δίκαια οι αγρότες ξεσηκώθηκαν υπο την έννοια του Πανευρωπαϊκού Κινήματος. Το υψηλό κόστος ενέργειας, αδυναμία γρήγορης μεταφοράς και βιώσιμης των προϊόντων. Ο πόλεμος έχει παίξει εδώ μεγάλο ρόλο. Η έλλειψη εργατικών χεριών, οι διευκολύνσεις εισαγωγής από χώρες που δεν είναι Ευρωπαϊκές, η κοινωνική περιθωριοποίηση που υπάρχει σε αυτά, και οι δυσκολίες από τη μεγάλη κλιματική αλλαγή, έφεραν την λογικώς αναμενόμενη έκρηξη.

Αυτή η νέα κοινή αγροτική πολιτική η οποία είναι καθοριστική για το μέλλον της Ευρώπης, πρέπει να εξειδικευτεί και να είναι υπερ των παράγωγών, υπέρ των αγροτών, υπερ των ανθρώπων που δουλεύουν στον πρωτογενή τομέα, χωρίς βεβαίως να μειώνεται η ποιότητα ή να διακυνδινεύονται τοξικότητες με διάφορους τρόπους γιατί απλά διευκολύνουν τη μείωση κόστους παραγωγής.  

Άρα, όλες οι κυβερνήσεις οφείλουν να δουν την κοινή αγροτική πολιτική ως τη μείζονα προτεραιότητα, ανεξάρτητα από το ποσοστό που έχει αυτή στο Ευρωπαϊκό ΑΕΠ. Και αυτό πρέπει να ενισχυθεί.

Με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα η Ευρώπη βρίσκεται υπο τον φόβο τρομοκρατικών επιθέσεων. Κινδυνεύουμε θεωρείτε από στοχευμένες, τέτοιου είδους κινήσεις;

Ο κάθε Ευρωπαίος πολίτης κινδυνεύει. Και εφόσον ταξιδεύει και εφόσον έχει συγγενείς ή παιδιά στο εξωτερικό, εφόσον κινείται επιχειρηματικά. Υπό την έννοια ότι η εμφάνιση μιας νέας ομάδας του ISIS στοχεύει και σε άμαχο πληθυσμό και στο Ευρωπαϊκό έδαφος. Δεν είναι τόσο εύκολο να δημιουργείς τρομοκρατικές επιθέσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα, αλλά αυτό δεν είναι θέμα εφησυχασμού.

Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας πρέπει να είναι συνεχής, διαρκής και βεβαίως να βασίζεται σε οργανωμένα συστήματα υποστήριξης αυτού του αντιπολέμου.

Πόσο σημαντική είναι η ψήφος μας στις Ευρωεκλογές και πως θα θωρακίσουμε και θα εξασφαλίσουμε σταθερότητα στην Ευρώπη τα επόμενα χρόνια;

Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας, με συγκεκριμένη δέσμευση προϋπολογισμού, όπως ήδη έχει προταθεί, το οποίο θα είναι πάρα πολύ σημαντικό. Ενίσχυση του θεσμικού ρόλου του Ευρωπαίου Επιτρόπου στην Εξωτερική Πολιτική. Αντιμετώπιση του μοναδικού ενεργειακού παρόχου, δηλαδή πως εμείς φτάνουμε σε παράλληλη ενέργεια έτσι ώστε να είμαστε αυτοτελείς.

Και βεβαίως η θωράκιση μας όπως σωστά είπατε είναι μέσα από την εκλογή 21 Ελλήνων Ευρωβουλευτών σε σύνολο 706, που δυστυχώς για την Ελλάδα είναι λίγοι σε αριθμό σε σχέση με άλλες Χώρες. Χρειάζεται σύμπνοια και μας χρειάζεται κάθε ψήφος θετική του πολίτη.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ