Εγκρίθηκε ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο το νέο δηλωτικό σήμα (λογότυπο) του Δήμου Κύμης Αλιβερίου, που απεικονίζει τον μεγάλο ευεργέτη της ανθρωπότητας, τον Γεώργιο Παπανικολάου, εφευρέτη του πασίγνωστου TEST PAP.

«Για εμάς είναι μεγάλη τιμή που ο δήμος μας μπορεί να ταυτιστεί με μια τόσο μεγάλη προσωπικότητα, παγκόσμια αναγνωρισμένη για όσα έχει προσφέρει μέσα από το έργο του.

Ο δήμο Κύμης Αλιβερίου δεν είχε μέχρι στιγμής ένα δικό του λογότυπο και ήταν σημαντικό να αποκτήσει γιατί το λογότυπο ενός δήμου αποτελεί σημαντικό στοιχείο της επίσημης παρουσίας του και συμβάλλει στην ενίσχυση της ταυτότητας, της επικοινωνίας και της αναγνωρισιμότητας του. Και δεν θα μπορούσε να επιλεχθεί άλλο από τον γιατρό Γεώργιο Ν. Παπανικολάου, καθώς εκτός από ευεργέτης ολόκληρης της ανθρωπότητας αποτελεί ίσως το σημαντικότερο πρόσωπο της ιστορίας του δήμου μας, αφού η Κύμη αποτελεί τη γενέτειρά του, εκεί βρίσκεται η οικία στην οποία γεννήθηκε και εκεί στεγάζεται τόσο το μουσείο όσο και το ινστιτούτο Παπανικολάου.

Το δηλωτικό σήμα (λογότυπο) θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το Δήμο Κύμης Αλιβερίου σε ποικίλες ενέργειες και δράσεις, όπως:

• έγγραφα και επιστολές που αφορούν είτε εσωτερική αλληλογραφία μεταξύ των υπηρεσιών και τμημάτων του Δήμου, είτε αλληλογραφία με εξωτερικούς αποδέκτες,

• ενέργειες τουριστικής προβολής, επικοινωνίας και ενημέρωσης,

• έντυπα και διάφορες εκδόσεις (αφίσες, προσκλήσεις, φυλλάδια κλπ),

• ιστοσελίδες του Δήμου και γενικά σε όλες τις ψηφιακές εφαρμογές.

Μετά την έγκριση του δημοτικού συμβουλίου, θα ζητηθεί η σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Τοπωνυμιών, ώστε να χρησιμοποιείται ως διακριτικό γνώρισμα του δήμου μας» δήλωσε ο Δήμαρχος Κύμης-Αλιβερίου Νίκος Μπαράκος.

Της Έφης Ντίνη

Η Ρούλα Κεχρή είναι γνωστό από τη δράση και τα λεγόμενά της ότι αγαπά πολύ τον τόπο της, την Κύμη. Όποτε κλήθηκε να προσφέρει τις γνώσεις και την εμπειρία της – πάντα από θέσεις τιμητικές και άμισθες-, το έπραξε με συνέπεια και αποτελεσματικότητα. Υπενθυμίζεται ότι η κ. Κεχρή ήταν εκλεγμένη νομαρχιακή σύμβουλος (2006-2010) όπως επίσης διορισμένη Πρόεδρος στο Λιμενικό Ταμείο Κύμης (2004-2009) και εν συνεχεία Πρόεδρος στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας (2009-2012). Από τις θέσεις που πέρασε ανέπτυξε πλούσια δράση (τουριστική μαρίνα, ένταξη του Ρίχτη στα μνημεία βιομηχανικής κληρονομιάς, ψηφιοποίηση των σπάνιων αρχείων κ.ά), συνεργάστηκε πάντα αρμονικά με τα μέλη των Δ.Σ. και πρόσφατα είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για την παρούσα θέση της ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Παπανικολάου.

            Όπως σημειώνει αρχικά η κ. Κεχρή, αυτός ο χρόνος φαινομενικής στασιμότητας του Ινστιτούτου λειτούργησε τελικά υπέρ της Οικίας Παπανικολάου. «Η πρωτόγνωρη κατάσταση της πανδημίας και o χρόνος που χρειάστηκε για να τακτοποιηθούν ουσιαστικά ζητήματα λειτουργίας σε συνδυασμό με τις καθυστερήσεις που δημιουργήθηκαν από ακατανόητες κινήσεις κάποιων μελών του Δ.Σ., μας επέτρεψαν να αποσαφηνίσουμε το ρόλο του καθενός, τις δυνατότητες και τα όρια δράσης μας, να αναζητήσουμε νέες πηγές χρηματοδότησης και τελικά να διερευνήσουμε το ρόλο που δύναται να διαδραματίσει το Ινστιτούτο Παπανικολάου», μας δήλωσε.

            Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις, κατατέθηκαν ιδέες και προτάσεις και διαμορφώθηκε ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας της Οικίας Παπανικολάου, που θα προσφέρει σημαντικά οφέλη στην ευρύτερη τοπική κοινωνία, παράλληλα με την ανάδειξη του έργου και της προσωπικότητας του Γ. Ν. Παπανικολάου, του ιατρού ευεργέτη των γυναικών που επινόησε το «Τεστ-Παπ».

Αποκορύφωμα αυτού του επιδιωκόμενου σύγχρονου πλαισίου λειτουργίας αποτελεί η πρόταση που υπεγράφη στις 20/4/2021 από τον Δήμαρχο Κύμης-Αλιβερίου κ. Θ. Μπουραντά προς το Υπουργείο Εσωτερικών για την ανάδειξη της προσωπικότητας Παπανικολάου στην Κύμη με τίτλο «Πολιτιστική Ψηφιακή Υποδομή Διαχείρισης Ιστορικού Περιεχομένου & Ανάδειξης του Γ. Παπανικολάου ως την πιο Λαμπρή Προσωπικότητα του Δήμου Κύμης-Αλιβερίου” στο πλαίσιο του προγράμματος «ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΡΙΤΣΗΣ», συνολικού προϋπολογισμού 217.248 ευρώ, στον άξονα προτεραιότητας «Παιδεία, Πολιτισμός, Τουρισμός & Αθλητισμός», με τίτλο «Ελλάδα 1821 - Ελλάδα 2021» ενώ ήδη έχει εκπονηθεί από την Τεχνική Υπηρεσία μελέτη για τη διάθεση επιπλέον ποσού 50.000 ευρώ προκειμένου να γίνουν συντήρηση και επισκευές στην Οικία Παπανικολάου.

Ειδικότερα, όπως υποστηρίζει η κ. Κεχρή, «στόχος της έκθεσης εντός της Οικίας θα πρέπει να είναι αφενός να διατηρηθεί η μνήμη ενός εξαίρετου ανθρώπου και επιστήμονα του τόπου μας και αφετέρου να προωθηθεί η σκέψη και το έργο του, ιδιαίτερα στις νέες γενιές».

Όσον αφορά τον πρώτο στόχο, δηλαδή τη διατήρηση της μνήμης, εξυπηρετείται από τη δημιουργία ενός «προσωποκεντρικού» μουσείου (βλ. Μουσείο AnneFrank σε Άμστερνταμ & Βερολίνο, Μουσείο Martin Luther King στις ΗΠΑ), με αξιοποίηση των λίγων αυθεντικών προσωπικών αντικειμένων του Παπανικολάου που διασώζονται. Άλλωστε, «δεν είναι απαραίτητη ή επωφελής η δημιουργία αντιγράφου ενός ακόμη επιπλωμένου σπιτιού του 19 ου αι. καθώς η Κύμη διαθέτει ήδη ένα καταπληκτικό Λαογραφικό Μουσείο, λίγα μόλις μέτρα μακριά από την Οικία Παπανικολάου».

Αναφορικά με τον δεύτερο στόχο, δηλαδή να προωθήσει το Ινστιτούτο τη σκέψη και το έργο του μεγάλου επιστήμονα μέσω της λειτουργίας της Οικίας Παπανικολάου, ιδιαίτερα στις νέες γενιές, η κ. Κεχρή θεωρεί απαραίτητη την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και τη λειτουργία «εκπαιδευτικής γωνιάς» δραστηριοτήτων-προγραμμάτων για εφήβους & νέους εντός της Οικίας Παπανικολάου, στα πρότυπα των σύγχρονων μουσείων της Ελλάδας & του εξωτερικού. «Με την κατάλληλη διαμόρφωση και εξοπλισμό (π.χ. μικροσκόπια), οι μαθητές όλων των βαθμίδων αλλά και οι φοιτητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό κατά τη διάρκεια όλου του έτους θα επιδιώκουν εκπαιδευτικές επισκέψεις στην Κύμη, συνδυάζοντας τη γνώση με την περιήγηση στα φυσικά αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής και -γιατί όχι-, ακόμη και με μια επίσκεψη στη γειτονική Σκύρο!»

Η κ. Κεχρή πρότεινε σε όλες τις μέχρι σήμερα συναντήσεις του Δ.Σ. -όπως αποδεικνύεται από τα Πρακτικά- την αξιοποίηση της εκπαιδευτικής διάστασης της Οικίας Παπανικολάου καθώς έτσι εξασφαλίζεται για την Κύμη, η επίσκεψη μαθητών και φοιτητών από όλη την Ελλάδα, για το διάστημα από το Σεπτέμβριο έως και το Μάιο, δηλαδή καθ’ όλο το σχολικό έτος. «Αυτό μεταφράζεται σε επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου αφού από τον Νοέμβριο μέχρι και τον Μάιο θα υπάρχουν σχολεία που θα επισκέπτονται την Κύμη και τις γύρω περιοχές σε συνδυασμό με την Οικία Παπανικολάου, για μία ή και περισσότερες ημέρες, στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, τονώνοντας την τοπική οικονομία κατά τους δύσκολους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες».

Σύμφωνα με την κ. Κεχρή, για να καταστούν η Οικία Παπανικολάου και η Κύμη ένας ελκυστικός εκπαιδευτικός προορισμός, προτείνεται η δημιουργία «εκπαιδευτικών πακέτων» προετοιμασίας των σχολείων που θα επιθυμούν να επισκεφτούν την Οικία. Αποτελεί ευτυχή συγκυρία το γεγονός ότι η κ. Κεχρή, ως πρώην Σχολική Σύμβουλος Β/θμιας Εκπαίδευσης Στ. Ελλάδας, έχει ζητήσει και έχει εξασφαλίσει την πολύτιμη συνδρομή της Περιφερειακής Διευθύντριας Εκπαίδευσης Δρ. Ελένης Μπενιάτα όσον αφορά τη δημιουργία του εκπαιδευτικού υλικού της Οικίας Παπανικολάου.

Περαιτέρω, όπως σημειώνει «η Οικία Παπανικολάου μπορεί να αποτελέσει έναν μοναδικό εκπαιδευτικό προορισμό για φοιτητές και σπουδαστές από όλο τον κόσμο, με τη διοργάνωση επιστημονικών συνεδρίων και κύκλων σεμιναρίων από το Επιστημονικό Συμβούλιο του Ινστιτούτου Παπανικολάου, τα μέλη του οποίου είναι εξέχοντες επιστήμονες και ήδη δραστηριοποιούνται προς αυτή την κατεύθυνση».

Εντός της Οικίας, έχει προταθεί από την κ. Κεχρή να αναδειχθεί εν συντομία η διαχρονικότητα της Κύμης με τη δημιουργία ενός οριζόντιου χρονολόγιου της περιοχής της Κύμης από την αρχαιότητα έως και σήμερα. Η δε αίθουσα του τελευταίου ορόφου, προτείνει να φιλοξενεί μόνιμα έργα τέχνης, περιοδικές εκθέσεις όπως επίσης να υπάρξει εγκατάσταση σύγχρονου εξοπλισμού κατάλληλου για φιλοξενία επιστημονικών, επιμορφωτικών & πολιτιστικών εκδηλώσεων της τοπικής κοινωνίας αλλά και της επιστημονικής κοινότητας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Σε κάθε περίπτωση, η κ. Κεχρή πιστεύει ότι επιβάλλεται η δημιουργία εντός της Οικίας ενός χώρου που θα λειτουργεί στα πρότυπα των σύγχρονων μουσείων και θα ανταποκρίνεται στην αισθητική και στις προσλαμβάνουσες των νέων ανθρώπων, με αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας. «Ο διαμορφωμένος εσωτερικός χώρος δεν θα πρέπει να θεωρείται ξεπερασμένος σε μια εικοσαετία. Η Οικία Παπανικολάου θα πρέπει να είναι ένας χώρος σύγχρονος και ελκυστικός κυρίως για τους μαθητές και τους φοιτητές του σήμερα αλλά και για τους νέους ανθρώπους του αύριο, ώστε η Κύμη και η ευρύτερη περιοχή να αναπτυχθούν τα επόμενα χρόνια ως ένας σημαντικός πόλος έλξης και υποδοχής εκπαιδευτικού τουρισμού από τη Ελλάδα και το εξωτερικό».

Κλείνοντας τη συζήτησή μας, η κ. Κεχρή τόνισε ότι “εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι ο Δήμαρχος κ. Θ. Μπουραντάς επέλεξε και πρότεινε τα μέλη του Διοικητικού αλλά και του Επιστημονικού Συμβουλίου με στόχο τη δημιουργική συνεργασία και το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα γιατί όπως είναι γνωστό “οι ομάδες κερδίζουν τους αγώνες” και εφόσον ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο μας τίμησαν με τη θέση του μέλους του Ινστιτούτου, οφείλουμε να συνεργαστούμε αρμονικά, οφείλουμε να ακολουθήσουμε διαφανείς και σύννομες διαδικασίες, οφείλουμε να καταθέσουμε αφιλοκερδώς τις γνώσεις και την εμπειρία μας. Άλλωστε, το χρωστάμε στον ευεργέτη γιατρό Γ. Ν. Παπανικολάου, το χρωστάμε στους νέους της περιοχής μας, το χρωστάμε στην Κύμη μας!”

*Σημείωση συντάκτη: Οι χρονικές εκτιμήσεις των ειδικών που έχουν επισκεφθεί ανεπίσημα την Οικία συμπίπτουν ότι για να γίνουν τα εγκαίνια και να ανοίξει σε πλήρη λειτουργία, αρκούν 1 μήνας για τη σύνταξη της μελέτης και 4-5 μήνες για την υλοποίηση του έργου. Όπως διαφαίνεται από τις τελευταίες συνεδριάσεις του Δ.Σ., έχουμε μπει στην τελική ευθεία για το άνοιγμα καθώς το Ινστιτούτο με την υποστήριξη του Δήμου Κύμης Αλιβερίου έχει κινήσει τις εγκεκριμένες και προβλεπόμενες από τον νόμο διαδικασίες αρχικά για την μελέτη και εν συνεχεία για την υλοποίηση του έργου.

Ένα έργο πνοής, ιστορικής σημασίας δρομολογήθηκε ήδη από το Δήμο Κύμης-Αλιβερίου και αποτελεί μία ολοκληρωμένη πρόταση που πέρασε χθες από την Οικονομική Επιτροπή και ψηφίστηκε ομόφωνα. Ο τίτλος του έργου είναι «Πολιτιστική Ψηφιακή Υποδομή Διαχείρισης Ιστορικού Περιεχομένου και Ανάδειξη του Γ. Παπανικολάου ως την πιο λαμπρή προσωπικότητα του Δήμου Κύμης-Αλιβερίου». Ο Προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται σε 217.000€. Και ο φάκελος έτοιμος ταξιδεύει από το δήμο Κύμης-Αλιβερίου στο Υπουργείο Εσωτερικών για να χρηματοδοτηθεί από το πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης».

Για το θέμα μίλησε σήμερα το πρωί αποκλειστικά στον EVRIPOS 90FM και στη δημοσιογράφο Έφη Ντίνη ο Αντιπρόεδρός του Δ.Σ του Ινστιτούτου Παπανικολάου και γιατρός του Περιφερειακού Ιατρείου Αυλωναρίου, Γιώργος Ζέρβας επισημαίνοντας τη σημαντική δουλειά που έχει γίνει από τον Αντιδήμαρχο Έργων Νίκο Μπαράκο, το Γ.Γ. του Δήμου Γιώργο Μαθιουδάκη και την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου.

«Η πρόταση αφορά το Ινστιτούτο Παπανικολάου. Πρόκειται για μια πρόσκληση του Υπουργείου Εσωτερικών. Είναι η πρόσκληση από το πρόγραμμα Αντώνης Τρίτσης. Είναι η 14^η πρόσκληση και αυτή έχει να κάνει με τα 200 χρόνια από την Επανάσταση. Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο θα αναδείξει μεγάλες προσωπικότητες. Και μία από τις μεγάλες προσωπικότητες είναι σίγουρα και ο Γεώργιος Παπανικολάου» είπε ο κ. Ζέρβας και συνέχισε:

«Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην Τεχνική Υπηρεσία, στο δήμαρχο, στον Γραμματέα κ. Μαθιουδάκη και κυρίως στο Νίκο το Μπαράκο, ο οποίος παρακολούθησε πάρα πολύ στενά αυτό το πρόγραμμα από την αρχή. Είχε τις κατάλληλες επαφές και ο ίδιος και ο δήμαρχος και ο κ. Μαθιουδάκης με το Υπουργείο Εσωτερικών. Κάναμε ένα προσχέδιο. Το δείξαμε. Μία πολύ εμπεριστατωμένη μελέτη και από την Τεχνική Υπηρεσία.»

Σύμφωνα με όσα δήλωσε αποκλειστικά στον EVRIPOS 90FM ο κ. Ζέρβας ενθουσιάστηκαν στο Υπουργείο και η πρόταση θα προωθηθεί άμεσα για χρηματοδότηση. Ενώ μας έδωσε και μία πρώτη γεύση για το τι περιλαμβάνει αυτή η πρόταση. Η οποία θα παρουσιαστεί και στο Διοικητικό Συμβούλιο που θα πραγματοποιηθεί σύντομα.

«Αυτό κυρίως έχει να κάνει με τη λειτουργία ενός Ψηφιακού Μουσείου. Μέσω αυτού του Ψηφιακού Μουσείου θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τη ζωή, το έργο και την ιστορία του Γεωργίου Παπανικολάου και όχι μόνο. Και διάφορες άλλες προσωπικότητες της ευρύτερης περιοχής της Κύμης» είπε ο Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου και συνέχισε:

« Εκεί μέσα θα υπάρχουν και κάποια ντοκιμαντέρ μικρής διάρκειας τα οποία όπως είπαμε θα αναδείξουν το έργο κυρίως του Γεωργίου Παπανικολάου. Θα γίνουν και δράσεις με τη μέθοδο της εικονικής πραγματικότητας. Είναι φοβερό. Θα κάνουμε ένα όμορφο ταξίδι στο παρελθόν και θα φτάνουμε μέχρι το σήμερα.»

Η πρόταση πέρασε χτες από την Οικονομική Επιτροπή του Δήμου και ψηφίστηκε ομόφωνα όπως είπε οκ. Ζέρβας και θα υποβληθεί η πρόταση στο Υπουργείο Εσωτερικών που ήδη έχουν γίνει οι πρώτες επαφές.

Εκτός από την σημαντική αυτή πρόταση που θα αποτελέσει "φάρο" για μία σειρά έργων που δρομολογούνται από το Ινστιτούτο Παπανικολάου για την οικία του αειμνήστου ευεργέτη γιατρού Γεωργίου Παπανικολάου στην Κύμη, ο Αντιπρόεδρος μίλησε και για μία σειρά εργασιών που θα γίνουν στην οικία. Συγκεκριμένα, θα γίνουν έργα που αφορούν όπως είπε ο κ. Ζέρβας τη συντήρηση του κτιρίου για τα οποία έχει ήδη εκτιμηθεί ότι θα κοστίσουν περίπου 40.000€.

«Εδώ θέλω να ευχαριστήσω πάλι την Τεχνική Υπηρεσία. Θα διατεθεί ένα ποσό 40.000€ μπορεί και λίγο παραπάνω για τις επισκευές στο σπίτι του Παπανικολάου. Ήδη ο λογιστής με τον οποίο συνεργάζεται ο δήμος και το Ινστιτούτο Παπανικολάου βρίσκεται στη διαδικασία εκπόνησης του φετινού προϋπολογισμού. Δεν υπάρχει κάποιο θέμα με τον προϋπολογισμό του προηγούμενου έτους. Εδώ θέλω να επισημάνω κάτι για εκείνους που λένε ότι το Δ.Σ του Ινστιτούτου είναι παράνομο και δεν υφίσταται. Υπάρχει και Πρόεδρος είναι ο κ. Μπουραντάς, ο δήμαρχος. Αντιπρόεδρος εγώ, υπάρχουν αιρετά μέλη και υπάρχουν και πολίτες. Αυτό υπάρχει σε ΦΕΚ. Είναι καθόλα νόμιμο και θα συνεδριάσει όταν αυτό κριθεί απαραίτητο» είπε ο Αντιπρόεδρος.

Αναφορικά με την αξιοποιηση της Οικίας Παπανικολάου σε χώρο επισκέψιμο για το κοινό, ο κ. Ζέρβας αναφέρθηκε στις προτάσεις που γίνονται από μουσειολόγους επισημαίνοντας ότι το Ψηφιακό Μουσείο θα έρθει να συμπληρώσει μία σειρά από ενέργειες που δρομολογούνται και θα επικυρωθούν μέσα από δημόσιο διαγωνισμό.

Σε ότι αφορά τη συνεδρίαση του Δ.Σ του Ινστιτούτου Παπανικολάου, ο κ. Ζέρβας ανέφερε ότι θα συνεδριάσει όταν ολοκληρωθεί ο προϋπολογισμός. Ενώ ο γιατρός επεσήμανε ότι αν και η πανδημία δεν επιτρέπει να γίνουν κάποιες από τις δράσεις. Γίνονται επαφές και με το Επιστημονικό Συμβούλιο τον κ. Πατσούρη. Υπάρχουν προτάσεις.

«Και με τον κ. Χατζηγιαννάκη έχουμε έρθει σε επαφή με τους Διοικητές των Νοσοκομείων της Εύβοιας, με τους Διευθυντές των Ιατρικών Υπηρεσιών, με καθηγητές ογκολογίας από την Αθήνα. Και μόλις τα επιτρέψουν τα επιδημιολογικά δεδομένα θα μπορέσουμε να κάνουμε και κάποιες εκδηλώσεις δια ζώσης» δήλωσε ο κ. Ζέρβας.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ ΤΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΖΕΡΒΑ

Μια πανέμορφη επαρχιακή γωνιά, η Κύμη της Ευβοίας, ήταν το σκηνικό όπου κύλησαν τα πρώτα χρόνια της ζωής του Γεωργίου Ν. Παπανικολάου.   Εκεί γεννήθηκε στις 13 Μαΐου 1883, όντας το τρίτο παιδί του Νικόλαου και της Μαρίας Παπανικολάου, το γένος Κριτσούτα.   Ο πατέρας του, γιατρός και πολιτευτής, προσέφερε πολλά στην ιδιαίτερη πατρίδα του ως Βουλευτής Καρυστίας και Δήμαρχος Κύμης. Στην πολιτική του σταδιοδρομία στάθηκε θαυμαστής και πιστός οπαδός του Χαριλάου Τρικούπη.   Η σύζυγός του Μαρία, γυναίκα με εντυπωσιακή εμφάνιση, πνευματική καλλιέργεια, ήθος και καλοσύνη, αποτελούσε μία μορφή αξιοσέβαστη και αξιαγάπητη.   «Η πρώτη παρατήρηση των καρκινικών κυττάρων στο επίχρισμα του τραχήλου της μήτρας μού έδωσε μία από τις μεγαλύτερες συγκινήσεις που έχω βιώσει κατά τη διάρκεια της επιστημονικής σταδιοδρομίας μου». (Γεώργιος Παπανικολάου)  

Έτσι ο Γιώργος πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε ένα περιβάλλον όπου η φύση ήταν δεμένη με την ύπαρξη και η αγάπη με τη ζωή. «Είναι διαρκής η ανάμνησις της παιδικής και νεανικής μου ζωής μέσα στο ζεστό πατρικό μας σπίτι» έγραφε ο ίδιος το 1958.   Αφού τελείωσε το Δημοτικό, ήρθε στην Αθήνα για τις Γυμνασιακές του σπουδές. Από νωρίς έδειξε πως ήταν προικισμένος με εξαιρετική ευαισθησία, σπάνια εξυπνάδα, φιλομάθεια και θεληματικότητα.   Άρχισε να μαθαίνει γαλλικά, μια γλώσσα με διεθνή τότε ακτινοβολία, η οποία θεωρούνταν απαραίτητο εφόδιο για κάθε καλλιεργημένο άτομο.   Έχοντας ιδιαίτερη κλίση στη μουσική, παρακολούθησε για οκτώ χρόνια μαθήματα βιολιού στο Ωδείο Λότνερ.   Με το συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον του για τη λογοτεχνία, την ποίηση και τη φιλοσοφία, κατόρθωσε να αποκτήσει μίαν ευρύτατη καλλιέργεια.

Το 1898 εισήλθε στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών σε ηλικία 15 χρόνων.   Στα πανεπιστημιακά χρόνια συνδέθηκε με φοιτητές της φιλοσοφικής σχολής ταγμένους στο κίνημα του δημοτικισμού. Ανάμεσά τους ο Δ. Γληνός και ο Αλ. Δελμούζος, που αργότερα θα έπαιζαν πρωταγωνιστικό ρόλο στα θέματα της παιδείας.   Όταν πήρε το δίπλωμά του και εκπλήρωσε και τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ήρθε η ώρα να αποφασίσει για την καριέρα του.   3.2.2018 Μόνο το 35% των Ελληνίδων υποβάλλεται τακτικά σε τεστ Παπ Την πρόταση του πατέρα του να σταδιοδρομήσει ως ιατρός ή ακόμα να εξασφαλίσει μία θέση στρατιωτικού γιατρού την απέρριψε χωρίς δισταγμό, καθώς στο ανήσυχο πνεύμα του δεν ταίριαζαν τέτοιες λύσεις.   Σε γράμμα του την 31η Δεκεμβρίου 1904 έγραφε στον πατέρα του: «Όχι, δεν θέλω γίνω στρατιωτικός γιατρός. Θέλω να μείνω ελεύθερος, να αισθανθώ τη χαρά που δίνει ο αγών της ζωής. Εμένα δεν με τρομάζει το πέλαγος. Θέλω την ελευθερία μου, τη γλυκιά μου ελευθερία».   Τελικά έπεισε τον πατέρα του να τον στείλει για ευρύτερες σπουδές στο εξωτερικό. Στην απόφασή να επιλέξει τη Γερμανία ως τόπο των μεταπτυχιακών του σπουδών τον ώθησε ο πολύτιμος φίλος του Αλέκος Δελμούζος. Είχαν και οι δύο επηρεαστεί από τη σκέψη των μεγάλων Γερμανών συγγραφέων και φιλοσόφων: του Γκαίτε, του Καντ, του Σοπενχάουερ και του Νίτσε.   Όλες αυτές οι επιρροές οδήγησαν τον νεαρό Γιώργο να αποκτήσει μια αντίληψη της ζωής που θα είχε ως στόχο έναν μεγάλο σκοπό. Έναν σκοπό τον οποίο προετοιμαζόταν να υπηρετήσει με συνεχή προσπάθεια, επιδίωξη της τελειότητας και ισχυρή θέληση.   «Θέλω να πολεμήσω εις την πρώτην γραμμήν και ή να πέσω τίμια ή να φέρω εκ των πρώτων τη σημαίαν της προόδου εις τον δρόμον του μέλλοντος» έγραφε.

Το 1907 έφυγε για τη Γερμανία. Κατά την τριετία 1907-10, σπούδασε Βιολογία και Ζωολογία στα Πανεπιστήμια της Ιένας, του Φράιμπουργκ και του Μονάχου, με τους διάσημους Καθηγητές Χαίκελ, Χέρτβιγκ και Βάισμαν.   Στο διάστημα αυτό απέκτησε πλούσια εργαστηριακή πείρα, δημοσίευσε δύο εργασίες στα γερμανικά και έλαβε το Διδακτορικό του δίπλωμα (PhD) από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου, με θέμα «περί των όρων της φυλετικής διαφοροποιήσεως των Δαφνιδών».   Το επιστημονικό κλίμα της Γερμανίας επηρέασε αποφασιστικά τις κατευθύνσεις και τη νοοτροπία του. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα βρήκε την κατάσταση απογοητευτική, καθώς στο θέμα της έρευνας που τον ενδιέφερε δεν υπήρχε πρόσφορο έδαφος. Συγχρόνως είχε αρχίσει να σκέφτεται και το θέμα της επιλογής μιας συντρόφου που θα έστεκε δίπλα του στον δύσκολο δρόμο της ζωής τον οποίο είχε επιλέξει.   Στην Κύμη παραθέριζε η οικογένεια Μαυρογένη. Η κόρη τους Μάχη ήταν μια κοπέλα ζωντανή με ιδιαίτερη για την εποχή της μόρφωση. Γνώριζε γαλλικά, πιάνο και με την ευχάριστη διάθεσή της κέρδιζε αμέσως τη συμπάθεια.   Ο Γιώργος με το ερευνητικό του μάτι διέγνωσε πως είχε ένα πολύ δυνατό χαρακτήρα και της έκανε πρόταση γάμου. Της εξήγησε όμως πως θα έπρεπε να είναι έτοιμη για μια πορεία δύσκολη και εξαιρετικά φιλόδοξη.   Εκείνη γοητευμένη από την προσωπικότητά του και την προοπτική μιας αλλιώτικης ζωής, δέχτηκε.  

Ο γάμος τους έγινε στην Αθήνα, στο σπίτι των Μαυρογένη, στις 15 Σεπτεμβρίου του 1910. Στην συνέχεια αναχώρησαν μαζί με την γυναίκα του για την Γαλλία.   Πρώτος τους σταθμός το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο του Μονακό, όπου σύντομα ο Παπανικολάου ανέλαβε εργασία τον Ιανουάριο του 1911, στην επιστημονική ομάδα του φυσιοδίφη Πρίγκιπα του Μονακό, Αλβέρτου Α'.   Η δουλειά ήταν για αυτόν μονότονη, με εξαίρεση την τρίμηνη εξόρμηση που ο Πρίγκιπας πραγματοποίησε με το επιστημονικό του επιτελείο, για ενάλιες έρευνες με το ειδικό πλοίο «Ηirondelle». Στο τέλος της εξόρμησης αυτής αποφάσισε να επιστρέψει στην Ελλάδα.   Εξάλλου, ο θάνατος της μητέρας του που είχε μεσολαβήσει εν τω μεταξύ, επέτεινε την επιθυμία του να βρεθεί κοντά στην οικογένεια.   Το 1911 αναχώρησε και πάλι για μικρό χρονικό διάστημα στη Γερμανία και στην συνέχεια επανήλθε στην Ελλάδα.   Κατά την επιστροφή του, η Πατρίδα περνούσε κρίσιμες ώρες. Ο Παπανικολάου επιστρατεύτηκε ως έφεδρος ανθυπίατρος και πολέμησε στους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13.   Κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων γνώρισε πολλούς μετανάστες της Αμερικής που είχαν έλθει να πολεμήσουν εθελοντικά.   Η επαφή του με αυτούς του εδραίωσε την πεποίθηση ότι μόνο στην Αμερική θα έβρισκε τα μέσα και τις συνθήκες για επιστημονική έρευνα. Έτσι πήρε την απόφαση να φύγει για τον Νέο Κόσμο.

Στις 19 Οκτωβρίου 1913 ο Γιώργος και η Μάχη Παπανικολάου αποβιβάστηκαν στη Νέα Υόρκη. Η ζωή του νέου ζευγαριού σε ένα άγνωστο και διαφορετικό περιβάλλον ήταν τον πρώτο καιρό πολύ σκληρή.   Στην αρχή αναγκάστηκαν να κάνουν δουλειές άσχετες με τη μόρφωση και τις συνήθειές τους: εκείνος έγινε υπάλληλος σε κατάστημα χαλιών, ενώ συνεργαζόταν παράλληλα και με την ελληνική εφημερίδα «Ατλαντίς» και εκείνη έραβε κουμπιά στα πολυκαταστήματα Gimbels.   Διαθέτοντας όμως υπομονή και δύναμη, ο Παπανικολάου άρχισε να αναζητά επιστημονική εργασία. Παρουσιάστηκε στον καθηγητή Μorgan, o οποίος γνώριζε τις εργασίες του στο πανεπιστήμιο του Μονάχου.   Έτσι. τον Σεπτέμβριο του 1914 προσελήφθη στο τμήμα Ανατομίας του Πανεπιστημίου Cornell, κοντά στον καθηγητή Stockard.   Στο Πανεπιστήμιο αυτό ο Παπανικολάου μαζί με τον Stockard δημοσίευσε την πρώτη του εργασία σχετικά με την μεταβίβαση των εκφυλιστικών αλλοιώσεων στους απογόνους των θηλαστικών που είχαν κάνει κατανάλωση αλκοόλ.   Αποφασισμένος να συνεχίσει και να ολοκληρώσει τις πειραματικές έρευνες που είχε αρχίσει στη Γερμανία, μελέτησε τα κολπικά επιχρίσματα των ινδικών χοιριδίων.   Τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, ενώ ο ίδιος έδειχνε ενθουσιασμένος όταν κατά την μικροσκόπηση παρατηρούσε την διαφορετική μορφολογία των κυττάρων, ανάλογα με την φάση του ωοθηκικού κύκλου.   Τα ευρήματα αυτά συνέκρινε με τον ορμονικό προσδιορισμό του ωοθηκικού κύκλου των θηλαστικών στα κολπικά επιχρίσματα. Μελετώντας το υλικό του, διαπίστωσε ότι μεταξύ των κυττάρων υπήρχαν κύτταρα ανώμαλα, που είχαν σχέση με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.  

Η δεκαετία του 1920 ήταν για αυτόν η περισσότερο δημιουργική. Πραγματοποίησε τις πρώτες κλινικοεργαστηριακές μελέτες για τη διαγνωστική αξία της κυτταρολογικής εξέτασης του κολπικού επιχρίσματος στις γυναίκες.   Η πρωτοποριακή κυτταροδιαγνωστική μέθοδος του Dr. Pap δοκιμάστηκε πρώτα σε φυσιολογικές γυναίκες και έγινε γνωστή ως «Pap smear» (επίχρισμα Παπανικολάου) και «Pap Test» (δοκιμασία Παπανικολάου).   Ακολούθησαν τα πρώτα κλινικά ευρήματα σε καρκινοπαθείς γυναίκες του «Women's Hospital» της Νέας Υόρκης (1925).   30.1.2018 Ο Έλληνας επιστήμονας που κατάφερε να «μπλοκάρει» τον πόνο του διαβήτη Πολύτιμος παραστάτης και βοηθός στο έργο του ήταν η γυναίκα του Μάχη, η οποία εργαζόταν ως παρασκευάστρια, αλλά και ως εθελόντρια από την οποία έπαιρνε κολπικά επιχρίσματα.   Το έτος 1928 παρουσίασε την εργασία του «Νέα διάγνωση του καρκίνου», η οποία όμως δεν έτυχε ευμενούς υποδοχής από τον επιστημονικό κόσμο.   Συνέχισε τις έρευνές του πάνω στην ενδοκρινολογία της γυναίκας, ενώ από τον Οκτώβριο του 1939 αρχίζει η επανεκτίμηση της μεθόδου εξέτασης του κολπικού υγρού για την ανίχνευση του καρκίνου.   Το 1941 δημοσίευσε στο περιοδικό «American journal» εργασία με τίτλο: «Η διαγνωστική αξία του κολπικού επιχρίσματος στη διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας», στην οποία τονιζόταν η αναγκαιότητα εφαρμογής της μεθόδου στο σύνολο των γυναικών για τη διάγνωση σε πρώιμο ιάσιμο στάδιο του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.   Επίσης περιέγραφε τον τρόπο συλλογής των κυττάρων, τη χρώση και τα μορφολογικά χαρακτηριστικά στα οποία στηρίζεται η διάγνωση.   Λίγο αργότερα (1943) παρουσίασε μαζί με τον Trauth την κλασική και διάσημη πια εργασία του «Διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας από τα κολπικά επιχρίσματα» (Diagnosis of Uterine Cancer by vaginal smear).

Ήδη από το 1940 είχαν αρχίσει να εφαρμόζονται τα προγράμματα μαζικού ελέγχου των γυναικών στην Αμερική, με τα οποία μειώθηκε αισθητά η θνησιμότητα από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.   Τα προγράμματα αυτά επεκτάθηκαν αργότερα (το 1960) και στην Ευρώπη με τα ίδια ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Μετά από αυτή την επιτυχία ο Παπανικολάου έστρεψε την προσοχή του στη σωστή εκπαίδευση γιατρών στην τεχνική λήψης και χρώσης των επιχρισμάτων και της διάγνωσης του καρκίνου.   Τότε πρότεινε και την ταξινόμηση των ευρημάτων του σε 5 κατηγορίες (Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV, V) και έτσι στο Νοσοκομείο Cornell γεννήθηκε ένας νέος κλάδος, η «Αποφολιδωτική Κυτταρολογία».   Το 1954 εξέδωσε τον «Άτλαντα της Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας». Σε αυτόν περιγράφονταν οι αλλοιώσεις, καλοήθεις, προκαρκινικές και κακοήθεις, των αποφολιδωμένων κυττάρων, σε σύγκριση με τις αντίστοιχες ιστολογικές του γυναικολογικού συστήματος.   Επίσης περιγράφονται και αλλοιώσεις του ουροποιητικού και αναπνευστικού συστήματος, όπου διακρίνονται και τα Pap-cells, τα οποία διέγνωσε στα δικά του πτύελα μετά από κρυολόγημα.   Κυτταρικές αλλοιώσεις σε εκκρίματα της θηλής του μαστού, υγρά των κοιλοτήτων και του γαστρεντερολογικού συστήματος περιλαμβάνονταν στον εν λόγω Άτλαντα.  

Για το μνημειώδες έργο της ζωής του «Άτλας Αποφωλιδωτικής Κυτταρολογίας», ο ίδιος έγραψε: «Αποτελεί μία από τις τελευταίες συνεισφορές μου στην Επιστήμη. Ευχαριστώ το Θεό που μου χάρισε μακροζωία και μου έδωσε την δύναμη να τη φέρω εις αίσιον πέρας».   Παράλληλα με τις εργασίες στο Cornell, εργάσθηκε και ως σύμβουλος στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο «MEMORIAL».   Πλήθος γιατρών απ' όλα τα μέρη του κόσμου παρακολούθησαν και ειδικεύτηκαν στα εργαστήρια του Παπανικολάου στον νέο κλάδο της Αποφολιδωτικής Κυτταρολογίας.   Ήδη από το 1947 του είχε απονεμηθεί ο τίτλος του Τακτικού Καθηγητή της Κλινικής Ανατομικής.   Στη διάρκεια της επιστημονικής του σταδιοδρομίας κατέκτησε όλους τους τίτλους της ιεραρχίας στο Πανεπιστήμιο Cornell: 1914-33: Πανεπιστημιακός επιμελητής 1923-37: Υφηγητής (Assistant Professor) 1937-47: Επίκουρος Καθηγητής (Associate Professor) 1947-57: Καθηγητής (Professor) 1957-61: Ομότιμος Καθηγητής (Emeritus Professor) Οι θέσεις αυτές ήταν κατ' ουσίαν τιμητικές. Ποτέ δεν του ανατέθηκε να διδάξει, ώστε να μπορέσει να παραμείνει απερίσπαστος στο ερευνητικό του έργο.

Επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα το 1957, μετά από 44 χρόνια συνεχούς απουσίας και έγινε δεκτός με ιδιαίτερες τιμές.   Τελικός προορισμός του ήταν η γενέτειρά του Κύμη Ευβοίας, οι κάτοικοι της οποίας του επεφύλαξαν θερμότατη υποδοχή.   Το 1961 αποδέχθηκε τελικά την πρόταση να αναλάβει την διεύθυνση ενός Ινστιτούτου Έρευνας για τον Καρκίνο στο Μαϊάμι της Φλόριντα στο οποίο θα δινόταν το όνομά του («Papanicolaou Cancer Research Institute»).   Το ζεύγος Παπανικολάου εγκαταστάθηκε στον νέο τόπο του τον Νοέμβριο του 1961. Η αλλαγή όμως του περιβάλλοντος και η υπερκόπωση για την οργάνωση και λειτουργία του Ινστιτούτου στάθηκε καθοριστική.   Πέθανε στις 19 Φεβρουαρίου του 1962, μετά από καρδιακή προσβολή, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο κενό.   Ο Γεώργιος Παπανικολάου είχε την ικανοποίηση να δει εν ζωή το έργο του να αναγνωρίζεται σε παγκόσμια κλίμακα. Δέχθηκε άπειρες εκδηλώσεις ευγνωμοσύνης και τιμήθηκε διεθνώς με πάμπολλα βραβεία και διακρίσεις.   Μέσα από τη δύσκολη και συναρπαστική ιστορία της ζωής του, ο μεγάλος αυτός επιστήμονας και άνθρωπος κατόρθωσε με συνεχή και σκληρό αγώνα να δημιουργήσει ένα σπάνιο έργο, ένα έργο που καταξιώνει την ανθρώπινη υπόσταση και της δίνει την προέκταση μιας υπαρκτής αθανασίας.  

Η βιογραφία του Γεωργίου Παπανικολάου βρίσκεται στο site dr-pap.com.

Πηγή: www.lifo.gr

Τον σπουδαίο Έλληνας γιατρό, Γεώργιο Παπανικολάου τιμάει σήμερα η Google με το Doodle της, με αφορμή την 136η επέτειο από τη γέννηση του δημιουργού του "Παπ Τεστ". Ο Γεώργιος Παπανικολάου ήταν διάσημος Έλληνας ιατρός, βιολόγος και ερευνητής.

Ήταν πρωτοπόρος στην κυτταροπαθολογία, και για τον πρώιμο εντοπισμό του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Είναι περισσότερο γνωστός ως ο άνθρωπος που ανακάλυψε την πρωτοποριακή κυτταροδιαγνωστική μέθοδο, γνωστή ως Τεστ Παπ, που χάρισε ζωή στις γυναίκες όλου του κόσμου, όπως αναφέρει αναμνηστική πλάκα στο Ερευνητικό Καρκινολογικό Ινστιτούτο «Γ. Παπανικολάου».

Ο πατέρας του Νικόλαος Παπανικολάου ήταν ιατρός και διετέλεσε και δήμαρχος της πόλης ενώ είχε εκλεγεί και βουλευτής Ευβοίας και Καρυστίας.

Ο Γεώργιος Παπανικολάου πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κύμη, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Κατόπιν οι γονείς του, τον έστειλαν στην Αθήνα για να τελειώσει τις εγκύκλιες σπουδές. Με το πέρας των γυμνασιακών του σπουδών εισήλθε το 1898 στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε ηλικία 15 ετών. Έλαβε το πτυχίο του το 1904, σε ηλικία, δηλαδή, μόλις 21 ετών.

Στη συνέχεια εκπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία. Τότε, ο πατέρας του πρότεινε μεταξύ άλλων να ακολουθήσει το δρόμο του στρατιωτικού ιατρού, την οποία πρόταση, βεβαίως, απέρριψε.

Ήταν φιλομαθής. Στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, διεύρυνε τη μόρφωσή του με την εκμάθηση ξένων γλωσσών, όπως τα γαλλικά, που θεωρούνταν, τότε, απαραίτητα για τους καλλιεργημένους ανθρώπους.

Ωστόσο ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία και τη μουσική, η οποία ήταν και το μεγάλο του πάθος. Έτσι, ασχολήθηκε επί οκτώ έτη με το βιολί. Παρακολουθούσε μαθήματα στο Ωδείο Λότνερ.

Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή, επέστρεψε στην Κύμη. Επιστρέφοντας όμως εκεί, συλλογιζόταν το λόγο που έγινε ιατρός, αφού δεν ήθελε να ασκήσει το επάγγελμα αυτό. Καθημερινά, κάνοντας αμέτρητους περιπάτους, στην Κύμη, ήρθε πιο κοντά με τη φιλοσοφία. Ο Φρίντριχ Νίτσε έπαιξε μεγάλο ρόλο στον τρόπο σκέψης του, σύμφωνα με την Wikipedia.

Το τεστ Παπ

Το 1923 εφάρμοσε τη μέθοδό του σε γυναίκες, προς μελέτη των φυσιολογικών γεννητικών λειτουργιών και στη συνέχεια για τη διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Η πρώτη του ανακοίνωση επί της χρησιμοποίησης της κυτταρολογικής μεθόδου προς διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, το 1928, έγινε δεκτή με πολύ σκεπτικισμό, καθόσον η κρατούσα τότε γνώμη, για τέτοιου είδους έρευνα και εφαρμογή, επί αποφολιδουμένων κυττάρων ήταν πρακτικά αδύνατη. Τέτοια διάγνωση θεωρούνταν δυνατή, μέχρι την εποχή εκείνη, μόνο με την τομή του πάσχοντος οργάνου.

Οι έρευνες του Παπανικολάου επεκτάθηκαν στη συνέχεια στις κυτταρολογικές αλλοιώσεις στο καρκίνο του αυχένα της μήτρας και του ενδομητρίου, των οποίων τα πορίσματα δημοσίευσε το 1943 από κοινού μετά του καθηγητή γυναικολογίας Έρμπερτ Τράουστ σε ειδική μονογραφία υπό τον τίτλο «Διάγνωσις του καρκίνου της μήτρας μέσω των κολπικών επιχρισμάτων» (Diagnosis of Uterine Cancer by the Vaginal Smear).

Η δημοσίευση της εργασίας αυτής ήταν επόμενο να κεντρίσει το παγκόσμιο ιατρικό ενδιαφέρον και να προκαλέσει την άμεση δοκιμαστική χρησιμοποίηση της μεθόδου σε διάφορα νοσοκομεία. Το 1944 έγινε η πρώτη εφαρμογή επί του ουροποιητικού συστήματος και στη συνέχεια επί του πεπτικού και άλλων συστημάτων του οργανισμού.

Ο Παπανικολάου με τις εργασίες του αυτές έγινε ο θεμελιωτής νέου επιστημονικού κλάδου της «αποφολιδωτικής κυτταρολογίας» βασιζόμενη ακριβώς στη μελέτη των αποφιλιδουμένων κυττάρων του οργανισμού στις διάφορες κοιλότητες αυτού.

Η μέθοδος αυτή που έλαβε προς τιμή του την ονομασία «Μέθοδος Παπανικολάου» ή «Τεστ Παπανικολάου» και κατά συγκοπή «Τεστ Παπ» άνοιξε ευρείς νέους ορίζοντες στην ιατρική έρευνα στη γενετήσια φυσιολογία και ενδοκρινολογία ειδικότερα για τον καρκίνο.

ΠΗΓΗ: CNN.gr

Δεν είναι η επάρατη νόσος. Ο καρκίνος έχει όνομα και με το όνομά του πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ο άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του προσπαθώντας να πείσει για την παραπάνω διαπίστωση είναι άνδρας. Ένας γιατρός στον οποίο όλες οι γυναίκες ανά τον κόσμο οφείλουμε αιώνια ευγνωμοσύνη.

Ο Γεώργιος Παπανικολάου εφευρέτης του διάσημου Pap Test πάλεψε για να βρει τη λύση. Πέρασε χιλιάδες ώρες μπροστά από ένα μικροσκόπιο και τελικά θεμελίωσε τον τομέα της πρόληψης για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Η παρατήρηση του κολπικού επιχρίσματος και η εύρεση σε αυτό ατύπων κυττάρων, που αποπίπτουν από το νεόπλασμα του τραχήλου της μήτρας, τον οδήγησαν στην ανακάλυψη του Pap Test. Μια ανακάλυψη που άλλαξε αποφασιστικά τον μέχρι τότε τρόπο αντιμετώπισης του καρκίνου.

Πρόκειται για τη σημαντικότερη ανακάλυψη του 20ου αιώνα για τον καρκίνο καθώς σώζει το 70% των γυναικών παγκοσμίως από νεοπλασίες του τραχήλου της μήτρας εντοπίζοντάς τες σε αρχικό στάδιο. Πλήρως ιάσιμος καρκίνος. Ο σημαντικότερος άνδρας όλων των εποχών είναι Έλληνας και είναι ο Γεώργιος Παπανικολάου.

Και μόνο η σκέψη του επιτεύγματός του προκαλεί ανατριχίλα. Να σκέφτεσαι πως κάθε γυναίκα μπορεί να σωθεί χάρη στο έργο, την αφοσίωση και την πίστη του.

Κύμη Ευβοίας, Αθήνα, Νέα Υόρκη, Long Island, Florida. Όπως αναφέρει η Μαρία Χούκλη στο αφιέρωμα ''Μεγάλοι Έλληνες'' η ζωή του Παπανικολάου ήταν μία σειρά από επώδυνες απελευθερώσεις ή αποκοπές. Απελευθερώνεται από τον τόπο που μεγαλώνει, από την οικογένεια, την Ελλάδα, τον πρώτο του έρωτα και φεύγει μακριά. Η μοίρα του τον κατευθύνει και ορίζει τα βήματά του. Γεννήθηκε μεγάλος με μία αόρατη εντολή να υπηρετήσει την έρευνα και να δοθεί ολοκληρωτικά στη σωτηρία των γυναικών.

Ο Γεώργιος Παπανικολάου γεννιέται στις 13 Μαΐου του 1883 στην Κύμη της Εύβοιας σε μία αστική οικογένεια. Σε ένα πέτρινο σπίτι κάτω από την κεντρική πλατεία, που θα πάρει το όνομά του, μεγαλώνει μαζί με τους γονείς και τα δύο αδέρφια του. Είναι το τρίτο παιδί του Νικολάου Παπανικολάου και της Μαρίας Κριτσούτα. Ο πατέρας του ήταν επίσης γιατρός, ενώ διετέλεσε δήμαρχος Κύμης και βουλευτής Ευβοίας με το κόμμα του Χαρίλαου Τρικούπη.

Παίζει βιολί, διαβάζει λογοτεχνία και κάθε Κυριακή ψέλνει στην εκκλησία. Αγαπά τις βόλτες δίπλα στη θάλασσα αλλά και τα μονοπάτια μέσα στο πράσινο.

Ο μικρός Γιώργος είναι ένα ευαίσθητο παιδί που ακούει πάντα με προσοχή τον αυστηρό και απόμακρο πατέρα του. ''Το πρόσωπό σου είναι σαν χάρτης από τις γραμμές των δακρύων'' θα τον ακούει να του λέει πολλές φορές ενώ εκείνος αγναντεύει το Αιγαίο από τα μεγάλα παράθυρα του σπιτιού του.

Τελειώνει το δημοτικό και οι γονείς του τον στέλνουν στην Αθήνα για ολοκληρώσει τις εγκύκλιες σπουδές του. Το 1898 είναι 15 ετών. Μένει σε ένα διαμέρισμα στην οδό Βαλτετσίου στο νούμερο 49. Μπαίνει στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αποφοιτεί με άριστα το 1904, σε ηλικία μόλις 21 ετών.

Μελετά φιλοσοφία και ο γερμανοτραφής νονός του τον μυεί στους Γερμανούς φιλοσόφους. Γκαίτε, Καντ, Σοπενχάουερ και φυσικά Νίτσε. Με ένα βιβλίο του στο χέρι πηγαίνει παντού. Είναι αυτός που θα του δώσει δύναμη όταν οι πρώτες οικονομικές δυσκολίες θα κάνουν την εμφάνισή τους. Επιβίωση στην Αθήνα. Εγχείρημα.

''Ο άνθρωπος πρέπει να ξεπερνά τις αδυναμίες του'' είχε διαβάσει σε κάποιο από τα πολλά βιβλία του αγαπημένου του Νίτσε. Είναι αποφασισμένος να αντέξει.

Τα καλοκαίρια γυρνά στην Κύμη, στην Κύμη του. Η οικογένεια και οι φίλοι τον περιμένουν αλλά μέσα του κάτι έχει αλλάξει. Προτιμά την απομόνωση και το διάβασμα. Η θάλασσα τον τραβά σαν μαγνήτης. ‘’Θέλω να δαμάσω τον φόβο μου’’ θα πει στον πατέρα του όταν θα του απαγορεύσει να πηγαίνει στο Σουτσίνι, στην αποικία των λεπρών, για να τους δώσει φαγητό.

Ο πατέρας του τού γράφει να γυρίσει στην Κύμη και να γίνει στρατιωτικός γιατρός. Οι οικονομικές δυσχέρειες για λίγο φαίνονται να τον καταβάλλουν. Μετά από σκέψη απορρίπτει την πρόταση και στέλνει γράμμα στο σπίτι του. ''Όχι δεν θέλω γίνω στρατιωτικός γιατρός. Θέλω να μείνω ελεύθερος, να αισθανθώ την χαρά που δίνει ο αγών της ζωής. Εμένα δεν με τρομάζει το πέλαγος. Θέλω την ελευθερία μου, την γλυκιά μου ελευθερία''.

Παρά τα προβλήματα ο πατέρας του ξέρει πως ο γιος του μπορεί να καταφέρει πολλά. Χαλάει και τις τελευταίες οικονομίες του και τον στέλνει το 1907 στη Γερμανία, για ανώτερες σπουδές.

Μία υποσυνείδητη ζυγαριά γέρνει προς την πλευρά της φιλοσοφίας. ''Δεν είμαι πλέον ονειροπόλος. Η επιστήμη με άρπαξε από τα χέρια του Νίτσε. Πατώ απάνω σε έδαφος στερεό'' γράφει στον πατέρα του όταν πια η Βιολογία θα τον κερδίσει. Η έρευνα γίνεται στόχος ζωής που υπερβαίνει τα πάντα, τους πάντες, ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό.

Ο Παπανικολάου επιλέγει τον κλάδο της Βιολογίας. Μεταβαίνει στην Ιένα, που ήταν ο πρώτος σταθμός της μετεκπαίδευσής του. Εκεί θα παρακολουθήσει τα μαθήματα του καθηγητή Ερνέστου Χαίκελ. Το 1908 συνεχίζει τις σπουδές του στο Φρέιμπουργκ και τέλος στο Μόναχο στο Ζωολογικό Ινστιτούτο, με μεγάλους καθηγητές της εποχής: Χέρτβιγκ και Βάισμαν. Το 1910 θα κάνει τη διδακτορική διατριβή του με τίτλο ''Περί των όρων της φυλετικής διαφοροποίησης των Δαφνιδών''.

Η πραγματικότητα παρουσιάζεται γυμνή μπροστά τα μάτια του. Μία φωνή μέσα του λέει να προχωρήσει. Πάντα την άκουγε, πάντα του μιλούσε.

Όλοι στην Κύμη περιμένουν να επιστρέψει για να παντρευτεί την Κούλα, τον παιδικό του έρωτα. Όταν εκείνος κάποτε της ζητά να διαλέξει ή εκείνον ή το σπίτι της εκείνη κάνει την επιλογή της. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1910 παντρεύεται την Ανδρομάχη Μαυρογένη, κόρη στρατιωτικού και απόγονο της Μαντώς Μαυρογένους.

Η γυναίκα του, που του συμπαραστάθηκε μέχρι το τέλος, τον βοηθούσε στις έρευνές του. Είναι γνωστό πως ο Παπανικολάου έπαιρνε δείγματα κολπικού επιχρίσματος από εκείνη για 32 χρόνια. Εκείνη δεν υπέγραψε ποτέ ερευνητικό άρθρο. Του αφοσιώθηκε σε τέτοιο βαθμό που αποφάσισε να μην κάνει παιδιά για να είναι 24 ώρες το 24ώρο δίπλα του.

''Δεν μετάνιωσα ποτέ για την επιλογή μου'' θα πει η Μάχη σε συνέντευξή της μετά το θάνατο του Παπανικολάου. Μέχρι το 1982, όταν και θα αφήσει την τελευταία της πνοή, θα συνεχίσει το έργο του άνδρας απρόσκοπτα.

Τον ενθάρρυνα, δεν τον συμβούλευα γιατί το φεγγάρι δε δίνει φως στον ήλιο μόνο παίρνει από αυτό

Η κοινή τους πορεία στην Αμερική του 1913 είναι βασανιστική. Ο μεγάλος γιατρός είναι ένας οικονομικός μετανάστης όπως χιλιάδες άλλοι. Το πορτοφόλι τους είναι άδειο για αυτό και αναγκάζονται και οι δύο να γίνουν υπάλληλοι σε εμπορικό κατάστημα.

Ο Παπανικολάου πουλάει χαλιά και η Μάχη ράβει κουμπιά για 5 δολάρια την εβδομάδα. Παράλληλα δουλεύει ως δημοσιογράφος στην ελληνική εφημερίδα Ατλαντίς και παίζει βιολί τα βράδια σε μαγαζιά μέχρι να κερδίσει μία θέση στο Εργαστήριο Ανατομικής του Πανεπιστημίου Κολούμπια και αργότερα, μια θέση στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης.

Για πρώτη φορά είναι ευχαριστημένος. Η έρευνα είναι η ψυχή της προόδου και το μικροσκόπιο ο Δούρειος Ίππος του. Πρώτη ανάθεση η τοξικότητα του αλκοόλ πάνω στα ινδικά χειρίδια.

Αναζητά αν τα κατώτερα θηλαστικά έχουν περιοδικό κύκλο όπως τα ανώτερα. Παίρνει κολπικό επίχρισμα και ανακαλύπτει πως έχουν. Η μελέτη δημοσιεύεται το 1917 στο περιοδικό Sience. Σκέπτεται να εφαρμόσει τη μέθοδο με το κολπικό επίχρισμα και σε γυναίκες.

''Η πρώτη παρατήρηση καρκινικών κυττάρων ήταν από τις τρομακτικότερες εμπειρίες της επιστημονικής μου καριέρας. Τα καρκινικά κύτταρα που είδα στο κολπικά επιχρίσματα ήταν τόσο αξιοπερίεργα που δεν ήταν δυνατόν να μην τα παρατηρήσει κανείς''. Το 1928 δημοσιεύεται η εργασία του ''Η διάγνωση του καρκίνου''.

Αμφισβητείται και χλευάζεται από συναδέλφους του. Για πολλούς ήταν ο Έλληνας παραμυθάς που πίστευε πως θα νικήσει τον καρκίνο. Κι όμως. Το μικροσκόπιό του δεν έλεγε παραμύθια. Ο Παπανικολάου είχε δει αυτό που όλοι οι υπόλοιποι δεν έβλεπαν.

Οι έρευνες του Παπανικολάου επεκτάθηκαν στη συνέχεια στις κυτταρολογικές αλλοιώσεις στο καρκίνο του αυχένα της μήτρας και του ενδομητρίου, των οποίων τα πορίσματα δημοσίευσε το 1943 από κοινού μετά του καθηγητή γυναικολογίας Έρμπερτ Τράουστ σε ειδική μονογραφία υπό τον τίτλο ''Διάγνωσις του καρκίνου της μήτρας μέσω των κολπικών επιχρισμάτων''.

Η δημοσίευση της εργασίας κέντρισε το παγκόσμιο ιατρικό ενδιαφέρον και προκάλεσε την άμεση δοκιμαστική χρησιμοποίηση της μεθόδου σε διάφορα νοσοκομεία. Το 1944 έγινε η πρώτη εφαρμογή επί του ουροποιητικού συστήματος και στη συνέχεια επί του πεπτικού και άλλων συστημάτων του οργανισμού. Το 1950 το Pap Test εδραιώνεται ως αποδεκτή μέθοδος σε όλο τον κόσμο.

Επιτυχίες, βραβεία, διαλέξεις, ανέλιξη στην πανεπιστημιακή βαθμίδα κι όμως κάτι του λείπει. Η πατρίδα του δε βγαίνει από το μυαλό του. Στο σπίτι του στο Long Island έχει φυτέψει μία συκιά και κάθε χειμώνα την σκεπάζει σαν μωρό για να μην καεί από το κρύο. Μαθαίνει πως στο Σικάγο μένει ένας μουσικός από την Κύμη. Τον καλεί και του ζητά να του παίξει τα Κουμιώτικα από το τηλέφωνο. Ο νόστος είναι δυνατός.

Θέλει να γυρίσει και να χτίσει το ερευνητικό του κέντρο στην Ελλάδα. Η επιστροφή είναι το όνειρο, ο διακαής πόθος, η επιθυμία.

Επιστρέφει. Είναι ήρωας. Έφυγε 30 ετών και τώρα πια είναι 73. Το μπαλκόνι του Αιγαίου τον περιμένει για ακόμη μία φορά. Ζητά η άφιξή του να μείνει μυστική, όμως το νέο μαθαίνεται γρήγορα.

Όλοι θέλουν να του σφίξουν το χέρι, να τον δουν από κοντά, να του χτυπήσουν τον ώμο και να του πουν πως τους έκανε περήφανους. Ο γιατρός γύρισε σπίτι του. Για λίγο.

Πάλι πίσω στην Αμερική. Το 1961 δέχτηκε να αναλάβει την διεύθυνση ενός Ινστιτούτου Έρευνας για τον Καρκίνο στο Μαϊάμι, της Φλόριντας, στο οποίο και δίνεται το όνομά του. ''Papanicolaou Cancer Research Institute''. Ο Παπανικολάου μαζί με τη Μάχη εγκαθίσταται εκεί τον Νοέμβριο του 1961.

Στις 18 Φεβρουαρίου 1962 έντονοι πόνοι στο στήθος αναγκάζουν την Μάχη να καλέσει γιατρό στο σπίτι. ''Δεν αισθάνομαι καλύτερα''. Τα ξημερώματα της επόμενης οι λέξεις πέφτουν βαριές. Καρδιακή προσβολή.

Στο κήπο του Πανεπιστήμιο του Κορνέλ φυτεύεται ένα πλατάνι, από το ιστορικό δέντρο του Ιπποκράτη στην Κω και προς τιμήν του ορκίζονται στη σκιά του οι νέοι γιατροί.

Ο Παπανικολάου δεν πούλησε ποτέ την "πατέντα" της ανακάλυψης του. Την προσέφερε στην ανθρωπότητα ολόκληρη, αφιλοκερδώς. Κρατά τον όρκο του, την υπόσχεση που έδωσε όλες τις γυναίκες.

Ο Γεώργιος Παπανικολάου γεννήθηκε για να χαρίσει ζωή στις γυναίκες ολόκληρου του κόσμου.

ΠΗΓΗ:ladylike.gr