Στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο, μπροστά στο μνημείο των πεσόντων, πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής 20 Ιουνίου, με επιτυχία, η εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δήμος Κύμης-Αλιβερίου τιμώντας τη μνήμη των ηρωικών αδελφών Χαρτσά. Ο Νικολός και ο Παναγής Χαρτσάς εκτελέστηκαν στις 3-3-1942 από τα ιταλικά στρατεύματα κατοχής για την αντιστασιακή δράση τους με την οργάνωση «Μίδας614» μετά από φρικτά βασανιστήρια.

Ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Αγγελής Μαργέλης άνοιξε την εκδήλωση με ένα σύντομο χαιρετισμό: «Σας ευχαριστώ θερμά που μας τιμάτε με τη παρουσία σας που τιμάτε τους νεκρούς που είναι σήμερα ημέρα μνήμης και τιμής γι’ αυτούς. Από φέτος, η συνεργασία με τους συγγενείς των δύο αυτών παιδιών της Κύμης, και ειδικά με την κα Ρούλα Κεχρή, αποφασίσαμε να αναβαθμίσουμε την εκδήλωση με διαφόρους τρόπους, παρά τα θέματα που μας δημιουργούν τα προβλήματα της πανδημίας. Ελπίζω του χρόνου να είμαστε καλύτερα από φέτος, και να μπορέσουμε να κάνουμε περισσότερα πράγματα από αυτά που σχεδιάσαμε. Το σύνολο των εργασιών εδώ , έχει γίνει από το σύνολο συμβουλίου της Τοπικής Κοινότητας της Κύμης και με τη βοήθεια και τη στήριξη του δήμου και του Αντιδημάρχου. Ευχαριστώ πολύ που ήρθατε.»

Την εκδήλωση χαιρέτησε στη συνέχεια ο Πρόεδρος της Αγροδιατροφικής Σύμπραξης Στερεάς Ελλάδας, Περιφερειακός Σύμβουλος, Τάσος Βελισσαρίου. «Πατριώτισσες και Πατριώτες, σήμερα γιορτάζουμε, τιμούμε δύο ήρωες. Δυο ήρωες των οποίων η ζωή, δεν αποτιμήθηκε ούτε με τα μέτρα βάρους, ούτε με τα μέτρα μήκους. Αλλά αποτιμήθηκε με τον ηρωισμό που επέδειξαν. Με τη σθεναρή στάση που επέδειξαν προασπιζόμενοι τη δημοκρατία και την ελευθερία και τελικά το χρέος τους, που το πλήρωσαν με τη μαρτυρική τους θυσία. Σήμερα, μαζευτήκαμε όλοι εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής σε αυτούς που έβαψαν με πορφυρό χρώμα τις σελίδες της ιστορίας. Αιωνία τους η μνήμη.»

Η συγγενής των ηρωικών αδελφών κ. Ρούλα Κεχρή, Σύμβουλος του Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας Φάνη Σπανού, πραγματοποίησε την κεντρική ομιλία της εκδήλωσης, ένα ουσιαστικά «άγγιγμα ψυχής» για τους παραβρισκόμενους.

Στην ομιλία της μεταξύ άλλων ανέφερε: «Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε τη μνήμη των αδελφών Χαρτσά που εκτελέστηκαν από τους Ιταλούς στις 3 Μαρτίου του 1942 για την αντιστασιακή δράση τους. Για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία τους, επιτρέψτε μου να κάνω μια σύντομη ιστορική αναδρομή στα κρίσιμα γεγονότα μεταξύ της Τρίτης 28 Φεβρουάριου και της Κυριακής 5 Μαρτίου του 1942, έτσι ακριβώς όπως μου τα αφηγήθηκε η γιαγιά μου Κούλα Θεοδώρου και τα κατέγραψα ώστε να δημοσιευθούν το 2006 στο βιβλίο της αείμνηστης Κούλας Φαφούτη, με τίτλο «Δεν θέλω και δεν πρέπει να ξεχάσω».

Οι θείοι μου Νικολός & Παναγής Χαρτσάς, τα αδέλφια της γιαγιάς μου, εκτελέστηκαν και θάφτηκαν στο βουνό, εδώ πιο πάνω, λίγο πριν την Αγ. Παρασκευή, από τα ιταλικά στρατεύματα κατοχής, μετά από φρικτά βασανιστήρια, χωρίς να μαρτυρήσουν κανένα μέλος της οργάνωσης. Ο 28χρονος Νικολός, που ήταν μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης "Μίδας 614" του ταγματάρχη Ιωάννη Τσιγάντε, φυγάδευε Εγγλέζους και στρατιωτικούς από τις ανατολικές ακτές της Εύβοιας, συνέλεγε και έκρυβε συμμαχικό υλικό και μαζί με τον 18χρονο Παναγή, ήταν από τους πρώτους αντιστασιακούς που εκτελέστηκαν στην Ελλάδα.

Συνελήφθησαν μετά από τυχαίο έλεγχο που τους έκαναν Ιταλοί στρατιώτες ενώ επέστρεφαν στο μαντρί τους, στο βουνό. Πάνω τους είχαν δείγματα από τα πυρομαχικά που είχαν ρίξει την ίδια ημέρα τα εγγλέζικα αεροπλάνα και τη λίστα με τα ονόματα των αντιστασιακών που θα παραλάμβαναν τα πυρομαχικά.

Φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν στο 1^ο Δημοτικό Σχολείο, δεν μίλησαν, δεν μαρτύρησαν… Σκεφτείτε, τι ψυχή πρέπει να έχει ένα παιδί 18 ετών όπως ο Παναγής για να αντέξει τα βασανιστήρια και να μην βγάλει κουβέντα… Φανταστείτε τι ψυχή πρέπει να έχει ένα παλικάρι 28 χρονών όπως ο Νικολός για να κόψει κομματάκια και να φάει το χαρτί με τα ονόματα αυτωνών που θα πέρνανε τα πυρομαχικά, όπως είπε μετά ο τότε συγκρατούμενός του, Γιώργης Αποστόλου.»

ενώ έκλεισε την ομιλία της ως εξής:

«Επειδή όμως ζούμε στο 2021, ίσως κάποιος να ρωτήσει «τι ήταν τελικά οι αδελφοί Χαρτσά; Εμπνέονταν από κάποια ιδεολογία ή υπάκουαν σε κάποια κομματική πρόσκληση; ήταν δεξιοί ή αριστεροί;»

Θα σας απαντήσω με βεβαιότητα ότι ο Νικολός και ο Παναγής ήταν αυτό και μόνο, ΠΑΤΡΙΏΤΕΣ! Με τη στάση ζωής τους, μας δίδαξαν τι σημαίνει συλλογικό πνεύμα, ηθικές αξίες, πατριωτισμός, αλληλεγγύη, πάθος για την ελευθερία, ανιδιοτέλεια και πώς είναι στην πράξη να θυσιάζεται ο ένας, για όλους.

Κι εδώ ας αναρωτηθούμε: Θα ήταν περήφανοι εάν μας έβλεπαν σήμερα ως κοινωνία; Αν είναι κάπου ψηλά και αισθάνονται, θα είναι ικανοποιημένοι γιατί η θυσία τους συνέβαλλε σε μια καλύτερη Ελλάδα;

Αν μου επιτρέπεται να συμπληρώσω το Νομπελίστα ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη, «Ήρθαν πολλές φορές οι εχθροί, το παμπάλαιο χώμα πατώντας, αλλά η πατημασιά τους δεν έδεσε με το χώμα», θα προσθέσω ότι ούτε η γλώσσα τους, ούτε η θρησκεία τους, ούτε ο όποιος πολιτισμός τους έδεσαν με το χώμα της πατρίδας μας.

Ούτε οι Οθωμανοί το κατάφεραν, που παρέμειναν κυρίαρχοι σε αυτά τα χώματα για 400 χρόνια. Μάλιστα, φέτος γιορτάζουμε τα 200 χρόνια της Ελληνικής επανάστασης που κηρύχθηκε το 1821…όμως δυστυχώς λίγα χρόνια μετά, μόλις το 1824 ξεκίνησε ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος… γιατί όταν προτάχθηκαν ιδιοτελή συμφέροντα, σκοπιμότητες και διεκδικήσεις, εξέλειψε η ομόνοια και η ομοψυχία. Ως συνέχεια αυτού του πρώτου εμφυλίου πολέμου στην ιστορία της νεότερης Ελλάδος, ενέσκηψαν προβλήματα που ταλάνισαν το νεοϊδρυθέν Ελληνικό κράτος για δεκαετίες. Αυτή η διχόνοια, με άλλη μορφή, με άλλο κάλυμμα, συνετέλεσε και στην επόμενη μεγάλη τραγωδία του έθνους, τη Μικρασιατική καταστροφή.

Και φθάνουμε ιστορικά στην περίοδο της Κατοχής …από το 1941 έως το 1944, η Ελλάδα ήταν υπό τριπλή Κατοχή από τις Δυνάμεις του Άξονα, τη Γερμανία, τη Βουλγαρία και την Ιταλία. Η περιοχή μας τελούσε υπό ιταλική κατοχή.

Νικητές οι Έλληνες στρατιώτες στα βουνά της Πίνδου, και επιστρέφοντας βρήκαν τον εχθρό να κάνει πλιάτσικο στην πατρίδα τους. Όμως, όπως έγραψε ο ποιητής «Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει» και «τη ρωμιοσύνη μην την κλαις εκεί που πάει να σκύψει».

Όχι, δεν δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα την κατοχή ο Έλληνας και η Ελληνίδα, δεν είπαν αυτή είναι η μοίρα μας. Οι αντιστασιακές ομάδες εκατοντάδες, σε πόλεις και σε χωριά.
Με άρτια οργάνωση, οι αντιστασιακές ομάδες κατάφεραν σημαντικά πλήγματα αφήνοντας την Ευρώπη άφωνη, όπως στην ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, από τις ενωμένες αντιστασιακές ομάδες ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ, σε συνεργασία με Άγγλους σαμποτέρ.

Το ανδραγάθημα της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου, είναι από τις ημερομηνίες που λαχταρούμε ως λαός να έχουμε, είναι σημείο αναφοράς η κοινή δράση των αντιστασιακών ομάδων, παρ’ όλες τις αμφισβητήσεις και τα ερωτήματα. Ήταν ευλογημένη η στιγμή, που Άρης Βελουχιώτης και Ναπολέοντας Ζέρβας έδωσαν τα χέρια.

Είναι, γιατί μέσα από τα ερωτήματα, τις συμπάθειες ή τις αντιπάθειες, τους κρυφούς πόθους ή βλέψεις, προέκυψε συμφωνία, προέκυψε σχέδιο, καθορίστηκε ξεκάθαρα ο κοινός εχθρός! Τότε που οι Έλληνες είχαν τον ίδιο ζήλο για την εξόντωση του εχθρού, που είχαν κοινά σχέδια για τη συντριβή του φασισμού και του Ναζισμού, που βάδισαν μαζί για να πετύχουν το στόχο τους και που μαζί τα κατάφεραν, παραμερίζοντας τις όποιες ιδεολογικοπολιτικές διαφορές.

Δυστυχώς, πολύ γρήγορα η χειραψία Άρη Βελουχιώτη και Ναπολέοντα Ζέρβα έγινε μίσος κι έχθρα, και οι δυο μεγάλοι αντιστασιακοί συνασπισμοί έστρεψαν ο ένας τα όπλα εναντίων του άλλου, οδηγώντας έναν περήφανο λαό στην αλληλοεξόντωση, μεταμορφώνοντας τη χώρα σ’ ένα αδελφικό σφαγείο… «Αδερφοφάδες» ονομάτισε ο Νίκος Καζαντζάκης αυτές τις μάχες, δηλαδή αδελφοκτόνες. Το 1942 Εθνική ενότητα. Το 1943, Αδερφοφάδες...

Πολύ γρήγορα γύρω από την υπόθεση της Εθνικής Αντίστασης πλέχτηκε ένα δίχτυ παθών, ιδιοτέλειας, εμπάθειας, καπήλευσης και αντιπαραθέσεων, που μέχρι σήμερα μας απασχολεί και μας βασανίζει στην πολιτική αλλά συχνά και στην επαγγελματική, κοινωνική και προσωπική μας ζωή.

Αγαπητοί μου συμπολίτες, για να έχει νόημα αυτή η πραγματικά σημαντική ημέρα, που τιμάμε τη μνήμη του Νικολού και του Παναγή Χαρτσά, που στο όνομά τους τιμάμε την Εθνική Αντίσταση, στο όνομά τους τιμάμε όλους τους Έλληνες πατριώτες που θυσιάστηκαν για την ελευθερία μας αλλά παράλληλα τιμάμε και όλους αυτούς που έμειναν πίσω αι υπέφεραν, τα παιδιά τους, τους φίλους, τα αδέλφια, τις μανάδες τους, για να έχει νόημα η σημερινή μέρα τιμής και μνήμης, θα πρέπει να σταθούμε για λίγο και να σκεφτούμε, «τί μας έχει διδάξει η ιστορία ως έθνος για τις στιγμές που μας ένωνε η ομόνοια και για τις στιγμές που μας χώριζε η διχόνοια».

Τέτοιες εκδηλώσεις όπως η σημερινή, είναι πολύτιμες γιατί ουσιαστικά μας προσφέρουν τη δυνατότητα να τιμήσουμε το παρελθόν, να ανακαλύψουμε διδάγματα για το σήμερα και τελικά να μπορέσουμε να χτίσουμε μια καλύτερη κοινωνία για το αύριο.

Και πιστέψτε με, ΟΛΟΙ οι αγώνες μπορούν να κερδηθούν εάν κρατήσουμε στο μυαλό και στην καρδιά μας την απάντηση των Ελλήνων στον Μαρδόνιο, τον απεσταλμένο του Πέρση Βασιλιά, Ξέρξη:

«Κατά μεν τον ισχυρόν Έλληνας ομοφρονέοντας, χαλεπούς είναι περιγίγνεσθαι και άπασιν ανθρώποισι» (δηλαδή, τους Έλληνες ενωμένους, είναι δύσκολο να τους νικήσουν,   ακόμα   και   αν   μαζευτούν,   όλοι οι άλλοι μαζί!)»

 ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ

Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε η απαγγελία στα γαλλικά, δύο ποιημάτων του του Πωλ Ελυάρ και του Άγγελου Σικελιανού, της Συμβούλου της τοπικής κοινότητας Κύμης και καθηγήτριας Γαλλικής φιλολογίας Κατερίνας Κουτέλου.

Τα ποιήματα, που έδωσαν μία διαφορετική, ξεχωριστή νότα σε αυτή την εκδήλωση αναφέρονταν την ηρωική αντίσταση των Ελλήνων.

Ενώ η κ. Μαρία Χαρτσά μέλος του Δ.Σ του Ινστιτούτου Παπανικολάου, απήγγειλε ποίημα που έγραψε ο Κυμαίος Ιωάννης Ασλανίδης.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ 

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με κατάθεση στεφάνων, σιγή ενός λεπτού εις μνήμη των εκτελεσθέντων και τον Εθνικό Ύμνο από τον καθηγητή μουσικής Παναγιώτη Θεοδώρου.

Στη μνήμη των εκτελεσθέντων, τελέστηκε τρισάγιο από τον Πρωτοσύγκελο π. Νικόδημο, ακολούθησαν χαιρετισμοί και ομιλίες. Την παρουσίαση της εκδήλωσης έκανε η σύμβουλος του Τοπικού Συμβουλίου Κύμης, Νίνα Γαλάνη.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Κύμης-Αλιβερίου Αθανάσιος Μπουραντάς, ο Αντιδήμαρχος Κύμης Αλέξανδρος Θεοδώρου, ο Αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων Νίκος Μπαράκος, οι επικεφαλής της αντιπολίτευσης του δήμου, Δημήτρης Θωμάς, Αλεξάνδρα Θαλασσινού και Κώστας Κέκης, οι δημοτικοί σύμβουλοι Νίκος Μαστροκώστας, Παναγιώτης Αναγνώστου, Αρετή Μπάτσα, Βασίλης Χριστόπουλος και Ταξιάρχης Γλυκός, ο περιφερειακός σύμβουλος Τάσος Βελισσαρίου, ο Διευθυντής της Β βάθμιας εκπαίδευσης Κώστας Δούνας και το στέλεχος του Υπουργείου Παιδείας Δημήτρης Πεππές, ο τοπικός σύμβουλος Δημήτρης Πόγκας, εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων, συγγενείς της οικογένειας Χαρτσά και κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής της Κύμης.